بررسی ارتباط بین عوامل تنش‎زای آموزش بالینی و راهکارهای مقابله با استرس در دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: آموزش بالینی رکن اساسی در آموزش دانشجویان گروه پزشکی است. یکی از مشکلات دانشجویان در محیط آموزش بالینی، استرس است. دانشجویان برای غلبه بر تنش های بالینی راهبردهای گوناگونی را برمی گزینند. پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه بین میزان عوامل تنش زای آموزش بالینی با راهکارهای مقابله بااسترس انجام گرفت.روش بررسی: در این پژوهش توصیفی ،جامعه پژوهش،دانشجویان پیراپزشکی همدان در سال 1396بودند که به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بااستفاده از پرسشنامه های عوامل تنش زای آموزش بالینی مریدی و شیوه های مقابله باشرایط پراسترس اندلرپارکر، ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کای دو، آنالیز همبستگی و آنالیزواریانس یامعادل ناپارامتری آن استفاده شد.نتایج: در این مطالعه استرس دانشجویان درتمامی حیطه های تنش زا به جز محیط آموزشی بالاتر از میانگین بود. بین راهکارهای مقابله بااسترس، راهکار مسئله مدار بالاترین نمره را داشت. از میان حیطه های عوامل تنش زا در بین دانشجویان پیراپزشکی، حیطه ارتباطات بین فردی با هر سه راهکار مقابله ای ارتباط مستقیم و معناداری داشت (0.05> p). همچنین میان رشته تحصیلی دانشجویان و راهبردهای مقابله با استرس ارتباط معناداری وجود نداشت (0.083= p)، در حالیکه بین علاقه دانشجویان به رشته تحصیلی خود و راهبرد مسئله مدار ارتباط معناداری وجود داشت (0.001> p-value).نتیجه‌گیری: محیط آموزش بالینی از نظر دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان، یک محیط تنش زا به حساب میآید. دانشجویان معمولا به منظور مقابله با تنش های ناشی از ارتباطات بین فردی، احساسات ناخوشایند و تجارب بالینی، راهبرد مسئله مدار را به کار میگیرند در حالیکه به منظور کاهش استرس ناشی از محیط آموزشی راهبرد اجتنابی را بر می گزینند.

Relationship between Clinical Education Stressors and Coping Strategies in Paramedic Students of Hamadan University of Medical Sciences

AbstractIntroduction: Clinical education is an essential element in the education of medical students. One of the problems students face in clinical education is stress. Students choose a variety of strategies to overcome clinical stresses. The aim of this study was to determine the relationship between stressors of clinical education and coping strategies.Methods: In this descriptive study, the population of the study was Hamedan Paramedical Students in 1396 who were studied by census method. The information was evaluated using the Stress Factor Questionnaires of Clinical Education and coping strategies for stressful endlerparer. Data were analyzed using Chisquare test, correlation analysis and nonparametric equilibrium analysis of variance.Result: In this study, students' stress was higher than average in all stressful areas except educational environment. The problemoriented strategy had the highest score among the coping strategies. Among the domains of stressors among paramedical students, interpersonal communication had a direct and significant relationship with all three coping strategies (p <0.05). In addition, there was no significant relationship between students' major and coping strategies (p = 0.083), while there was a significant relationship between students' interest in their field of study and problemoriented strategy (pvalue <0.001).Conclusion: The clinical education environment is a stressful environment for the paramedical students of Hamadan University of Medical Sciences. Students usually use problemoriented strategies to cope with the stresses of interpersonal communication, unpleasant emotions, and clinical experiences, while choosing avoidant strategies to reduce stress from the educational environment.Keywords: Clinical، Education Stressors، coping strategy، paramedic