بررسی تکنولوژی و اخلاق فناوری در پرتو تبیین عناصر حوزه انسان‌ شناسی دینی

امروزه تکنولوژی و فناوری اطلاعات تار و پود زندگی انسان را در بر گرفته است. تکنولوژی ابزاری است که انسان آن را برای آسایش و رفاه این‌جهانی به استخدام خویش درآورده است. نکته مهم و مغفول در این به‌کارگیری، بی‌توجهی به ارتباط بین حقیقت انسان، سعادت و کمال نهایی او با ذات و ابعاد تکنولوژی است. این غفلت موجب شده است امروزه نه‌تنها تکنولوژی مستخدم انسان نباشد، بلکه همو با سرعت و قدرت حیرت‌آور خود متعرضانه انسان را در تملک خویش درآورد. این تعرض به ‌نحوی است که امروزه انسان به هیچ وجه توان گسستن تکنولوژی از حوزه زیست خود را ندارد. هدف این پژوهش آن است که با تبیین حقیقت دوبعدی انسان و توجه به سعادت و کمال نهایی وی به موضوع تکنولوژی و فناوری اطلاعات بپردازد. این نوع روش‌شناسی نه‌تنها جدید است، بلکه به‌خوبی ذات و حقیقت تکنولوژی را نشان می‌دهد. از جمله نتایج این پژوهش می‌توان به بینونت کامل غایت انسان و تکنولوژی و مفقودشدن غایت نهایی انسان با ورود تکنولوژی و فناوری اطلاعات به حوزه زیست انسان اشاره کرد. این پژوهش به ‌صورت اسنادی ‌تحلیلی تنظیم شده و می‌کوشد به تکنولوژی از دریچه‌ای دینی توجه کند.