بررسی اخلاق زیست محیطی با پردازش نظریه گایا و قاعده فلسفی بسیط الحقیقه

امروزه با وقوع بحران­های زیست­محیطی، نحوه نگرش به ارتباط بین انسان و طبیعت به یکی از چالش­برانگیزترین مسائل در حوزه اخلاق زیست­محیطی تبدیل شده است. بدین خاطر بسیاری از اندیشمندان در تلاش­اند راه­حلی جامع برای فرارفت از بحران­های خودساخته زیست­محیطی بیابند. در این نوشتار برآنیم ضمن تبیین ابعاد گوناگون اخلاق زیست­محیطی، به دو نحوه نگرش خاص نسبت به این موضوع بپردازیم: از سویی به طرح «نظریه گایا» که یکی از نظریات مطرح در علوم تجربی است، می­پردازیم و از سوی دیگر به بررسی «قاعده بسیط الحقیقه» ملاصدرا  به­عنوان نظریه­ای نوین جهت ارائه الهیات زیست­محیطی خواهیم پرداخت. ازجمله نتایج این پژوهش، تحقق نظریه­ای نوین  با استفاده از قاعده فلسفی بسیط الحقیقه در حوزه اخلاق زیست­محیطی خواهد بود.