نقد شاخص‌های انسانی تراویس دامزدی در مسئله اختفای الهی

انسان با تهذیب نفس و علم حضوری می‌تواند حضور علت هستی‌بخش را درک نماید؛ لذا در فلسفه اسلامی خداوند حاضر علی‌الاطلاق است. اما پرسش از چرایی عدم انکشاف حضور الهی به طور گسترده برای بشر از طریق روش‌هایی مانند تجربه دینی ذهن فیلسوفان دین را به خود مشغول داشته است و تقریرات شلنبرگ در استدلال به اختفای الهی برای الحاد، در این میان نقش محوری دارد. عمده پاسخ‌ها به علت اختفای الهی از منظر وجودی، فلسفی، عرفانی و کلامی است. اما در پژوهش حاضر به روش تحلیل محتوایی سعی شده است رویکردهای انسانی تراویس دامزدی مورد ارزیابی قرار گیرد. وی با بیان مواردی مانند شاخص انزجار آسیب دیده، شاخص انزجار محدودیت وجودی، شاخص ترس و امید و شاخص از خود بیگانگی سعی در طرح دلایل اختفای الهی نموده است. در این مقاله عمده نقدهای این رویکرد انسانی مواردی چون نسبی‌گرایی و استقرای ناقص، بی‌نیاز نبودن از رویکردهای کلامی مانند تدبیر، حکمت و لطف الهی، ارائه تصویری منفعل از خداوند و عدم توجه به بعد اجتماعی دین، دانسته شده است.

the relationship between prophet, man and the holy spirit in the belief on infallibility

among the manifestations of the holy spirit in the holy quran is the immaculate spirit endowed to the prophet through prophethood which brings about their infallibility. such an endowed immunity renders it difficult to take the prophets as a model for ordinary people. the current research is an attempt to find the relationship between the two variables of “the holy spirit” and “infallibility” and their hidden dimensions in guiding human beings while emphasizing the sublime rank of man, parallel to the leadership of the prophets as the messengers of divine revelation. also, the role of the holy spirit in the immunity of the prophets and non-prophets against committing sin is explained. thus, these two variables were expounded through content analysis while considering the hierarchy of the spiritual ranks, the position of man in relation to these ranks, the high or low position of man in resistance against committing sin as well as distinctions between man and the prophets.