خوانش آنری کربن از آخرت شناسی ملاصدرا

آنری کربن با التزام به گونه‌ای تفسیر معنوی متاثر از عرفان ابن عربی و حکمه‌الاشراق سهروردی و الهیات شیعی از انسان و جهان، روش هرمنوتیک هایدگری را به مثابه کلیدی در تحلیل آخرت‌شناسی ملاصدرا که ادامۀ هستی‌شناسی او در تبیین ساحت‌های متعالی هستی آدمی است به کار می‌گیرد. کربن که عمیقاً تحت تاثیر هستی‌شناسی و پدیدارشناسی هرمنوتیکی هایدگر است نظریه سطوح هرمنوتیک او را به سطوح متعالی هستی و مراتب بالاتر حضور گسترش می‌دهد. در این نوشتار ضمن توجه و التزام به متن‌های ملاصدرا و بیان موجز اصول بنیادین فلسفه و معرفت‌شناسی و روش‌شناسی هایدگر، چگونگی تاثیر آن‌ها بر رویکرد کربن در آخرت‌شناسی به تحلیل نگرش کربن به آخرت‌شناسی و سپس به بررسی نگرش هستی‌شناسانه کربن به اتّصال و پیوستگی نحوه‌های گوناگون حضور در مابعدالطبیعه وجودی ملاصدرا - در پرتو هرمنوتیک مورد نظر کربن، که کشف حجاب از انحاء حضور است - می‌پردازیم. در این بررسی بر «وجود معطوف به آن سوی مرگ» در برابر «وجود معطوف به مرگ» هایدگر تاکید خاص خواهیم داشت.

on the henry corbin’s reading of mulla sadra’s eschatology

adhering to a kind of spiritual interpretation influenced by ibn-arabi’s mysticism, sohravardi’s wisdom, and shiite theology on man and the universe, henry corbin employed heidegger’s hermeneutic method as a key in the analysis of mulla sadra’s eschatology, which is the continuation of his ontology in explaining the transcendental realms of human existence. corbin, who is deeply influenced by heidegger’s ontology and hermeneutic phenomenology, extends his theory of hermeneutic levels to transcendent levels of existence and higher levels of presence. in the current research, in addition to examining sadraic content and a concise explanation of the fundamental principles of heidegger’s philosophy, epistemology, and methodology, and the quality of their impact on corbin’s approach in eschatology, his attitude to eschatology is discussed and then his ontological views on the connection and continuity of various modes of presence are discussed.