نظریه‌ی مدل مشابه و تبیین معاد‌ جسمانی با نگاه انتقادی بر آرای ون اینواگن

با رشد اندیشه‌های پوزیتیویستی و نگاه یگانه ‌انگارانه به انسان، تبیین‌های فیزیکالیستی از انسان و معاد جسمانی شدت گرفته است. پیتر ون اینواگن فیلسوف تحلیلی، تبیینی فیزیکی با عنوان «مدل مشابه» از معاد جسمانی ارائه داده و مدعی برتری این نظریه بر تبیین‌های فیزیکی دیگر است. نوشتار حاضر در پی ارزیابی مدعای ون اینواگن باتوجه‌به مبانی این نظریه ابتدا به توصیف این نظریه پرداخته و سپس به ارزیابی آن می‌نشینید. نتیجه آنکه، نظریه مدل مشابه از منظر انسان‌شناسی و معرفت‌شناسی با نارسایی‌هایی مواجه است. این نظریه فاقد تبیین ملاک این‌همانی برای شخص دنیوی و اخروی می‌باشد. نظریه مدل مشابه مبتنی بر معرفت‌شناسی مدال بنا بر تقریر یبلو استوار شده است؛ ازاین‌رو این نظریه توانایی توجیه امکان وقوعی معاد جسمانی را ندارد. تقریر یبلو مبتنی بر باور شخص بوده و منجر به نسبیت‌گرایی می‌گردد. افزون بر این، ون اینواگن در آثار دیگرش، تقریر یبلو را باطل و منتج به شک‌گرایی می‌داند و معلوم نیست با چه توجیهی از این تقریر در مدل مشابه استفاده کرده است.

The Theory of Simulacra and Explaining Corporeal Resurrection: A Critical Analysis of van Inwagen

With the growth of positivist thoughts and monistic views toward Man, the physicalist explanations of Man and corporeal resurrection have gained traction. Peter van Inwagen, an analytic philosopher, has suggested a physical explanation of corporeal resurrection known as “Simulacra” and claimed its superiority over other physical explanations in the vein. In an attempt to assess the claim – considering the underpinnings of the theory – the present study has described the theory first and then evaluated it. It was found that the theory of simulacra suffers from anthropological and epistemological deficiencies. The theory lacks in explaining an identity standard for the worldly person and the person in the hereafter. Simulacra, is built upon modal epistemology based on Yablo’s account and thus fails to account for the possibility of occurrence of corporeal resurrection. Yablo’s account is based on a personal belief and results in relativism. In addition to that, in his other writings, van Inwagen has proved that Yablo’s account is invalid and result in doubt and therefore, his use of the account in simulacra is far from justified.