درآمدی انسان‌شناختی بر نقش دولت در اخلاق با تاکید بر وصف «آکراسیا»

مطالعه دولت و کارکردهای آن از منظر انسان‌شناختی مبتنی بر طبیعت و اوصاف انسان می‌تواند از دقیق‌ترین شیوه‌های پژوهش در این حوزه قلمداد شود. به عقیده طیفی از فلاسفه، «آکراسیا» یکی از اوصافی است که غالباً در رفتار انسان‌ها رخ می‌دهد؛ به معنای «نا خویشتن‌داری» است و به وصف انسان در «مرحله عمل» اشاره می‌کند که مطابق آن خِرد، تحت تاثیر امیال و غرایز قرار گرفته و در نتیجه فرد نمی‌تواند مطابق «بهترین حکم خِرَد خود» عمل کند. چنین جزئی از عوامل موثر بر کنش انسان، باب جدیدی از تحلیل در زمینه پرچالش مبانی و محدوده مداخلات دولت در حوزه اخلاق می‌گشاید و نشان می‌دهد که چگونه تحت تاثیر این گزاره، کارکردهای دولت توضیح داده می‌شوند. رویکرد انسان‌شناختی به کارکردهای اخلاقی دولت علی‌رغم اهمیت خود، رویکرد جدیدی است که در آثار حقوقی سابقه چندانی ندارد. این مقاله مبتنی بر داده‌های فلسفی تلاش می‌کند ضرورت چنین رویکردی و بخشی از تاثیر آن را بررسی کند. آکراسیا نشان می‌دهد نظریات مطرح در حوزه کارکرد اخلاقی دولت کمال‌گرایی و بی‌طرفی هرکدام به دلیل نادیده‌گرفتن بخشی از فرایند عمل در انسان مخدوش هستند. آکراسیا، حداقلی از کارکردهای اخلاقی را که لازمه زیست بهتر جمعی است، اثبات می‌کند. رد یا اثبات کمال‌گرایی و بی‌طرفی به‌صورت کلی در حوزه مطالعه حاضر نیست و غرض نشان‌دادن بخشی از رابطه دولت و انسان مبتنی بر وصف آکراسیاست.

An Anthropological Introduction of State’s Role in Ethic; Emphasizing a Description of Akrasia

Studying state and its functions from an anthropological viewpoint, which is on the basis of Man’s nature and attributes, might be considered amongst the most accurate research methods in the discipline. According to a group of philosophers, “Akrasia” is an attribute of human behavior that denotes a lack of selfcontrol. It points out a description of human at the level of practice wherein human wisdom is affected by human instincts and desires and accordingly, fails to perform according to his best intellectual judgment. Such a description of influential factors in the human act lays a new groundwork to a challenging research area on foundations and limitations of state’s intervention in ethics and reveals the way through which state’s functions are explained in the light of this proposition. Anthropological approaches toward ethical functions of the state, in spite of their inherent significance, are new approaches the records of which in the literature of legal research are scarce. Building upon philosophical data, the present research is an attempt to notice the significance of the approach and investigate its effects to some extent. Akrasia shows that the theories suggested for ethical functions of the government – Perfectionism, and Impartiality – are deficient due to their failure in considering a part of the process of the human act. Too, Akrasia submits evidence for the least of ethical functions which are necessary for a better collaborative life. This study is not intended to accept or reject perfectionism and impartiality but to show a part of the ManState relationship according to a description of Akrasia.