هستی‌شناسی انسان از منظری دینی: بررسی دیدگاه فخر رازی

فخر رازی با تحلیل آیات قرآن، دیدگاهی دینی درباره هستی‌شناسی انسان عرضه کرده است. برخی از احکام هستی‌شناختی در دیدگاه وی چنین است: انسان اشرف مخلوقات زمینی است؛ انسان حقیقی نفس غیرمادی است که دارای تغییرات تدریجی در صفات است؛ نفس انسان در بدو تولد دارای تمایلات و ملکات خدادادی است که می‌تواند به فعلیت صفات خوب یا بد منجر شود؛ حیات انسان دارای سه مرحله قبل و بعد از تولد و پس از مرگ است؛ انسان در دنیا دارای روابط چهارگانه با خدا، خویش، دیگران و طبیعت است که در میان این روابط، باید رابطه با خدا رابطه حاکم باشد؛ توجه به سه مرحله خلقت با هدف توجه‌دادن انسان به مبدا و معاد بوده است. این مقاله با هدف جمع‌بندی دیدگاه فخر رازی درباره ویژگی‌های انسان‌شناختی انسان از نظر دین، و با روش توصیفی‌تحلیلی نوشته شده است.

Human Ontology from a Religious Perspective: A Case Study of Fakhr Razi`s View

Fakhr Razi has presented a religious view about human ontology by analyzing Quranic verse. Some of his ontological principles may be referred to as: man is the most noble creature on the Earth; the essence of man is an immaterial soul which undergoes gradual changes in properties; human soul from the beginning enjoys some Godgiven inclinations and predispositions which may lead to the actualization of good or evil qualities; human life has three stages: before birth, after birth and after death; man holds a fourfold relationships with God, with the self, with others and with nature of which the first must be the dominant one; considering the three stages of creation has been aimed to direct man to the origin and the end of the universe. The paper has studied Fakhr Razi`s view on anthropological qualities of human being as understood in religion with a descriptiveanalytical method.