استعاذه و آثار آن در استکمال معنوی انسان با تاکید بر نظر ملاصدرا در تفسیر قرآن

استعاذه یا به عبارت دیگر پناه بردن و پناه خواستن یکی از اذکار الهی است که در قرآن کریم به کار رفته و انسان مسلمان مومن، هنگام مواجهه با شیطان و وساوس او، از آن استفاده می کند. با بررسی آثار دانشمند بزرگی همچون ملاصدرا می بینیم که وی با توجه به روش و مشرب خویش به تبیین این ذکر پرداخته است. در کتاب تفسیر قرآن کریم ملاصدرا می توان مطالبی درباره حقیقت استعاذه، مستعیذ، مستعاذٌ به، مستعاذٌ منه، ما یستعاذ لاجله (مستعاذٌ له یا لاجله) و لزوم و وجوب دائمی استعاذه دریافت. از نظر ملاصدرا، استعاذه بر پنج رکن استوار است که عبارت اند از: استعاذه، مستعیذ، مستعاذٌ به، مستعاذٌ منه و ما یستعاذ لاجله. در این نوشتار به استعاذه و آثار آن در استکمال معنوی انسان با توجه به نگاه عقلانی و عرفانی ملاصدرا اشاره، و از آن بحث شده است.