اثر تلفیقی چند قارچ‌کش سنتتیک با چند عامل بیولوژیک در کنترل مرگ گیاهچه ریزوکتونیایی پنبه

قارچ بیمارگر rhizoctonia solani یکی از بیمارگرهای خاک‌زاد مهم است که دارای دامنه‌ میزبانی وسیعی بوده و باعث مرگ گیاهچه یا پوسیدگی طوقه و ریشه در گیاهان میزبان می‌شود. استفاده از چند عامل کنترل در مدیریت تلفیقی آفات و بیماریها به عنوان یکی از روش‌های کارآمد در کنترل عوامل بیمارگر توصیه شده است که اهمیت آن به خصوص در بحث مدیریت مقاومت به سموم متداول بسیار زیاد است. در این بررسی، مقادیر ec50 و ec25 سه قارچ‌کش‌ زینب، کاپتان و کربوکسین‌تیرام و دو عامل بیوکنترلی pseudomonas fluorescens 73 و trichoderma harzianum t22 در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه‌ای علیه بیمارگر rhizoctonia solani در بیماری مرگ گیاهچه پنبه مورد بررسی قرار گرفت. در بین قارچ‌کش‌های مورد بررسی، کربوکسین تیرام با ec50 معادل ppm 0.05 در مقایسه با زینب و کاپتان در کنترل بیمارگر موثرتر بود. در اختلاط قارچ‌کش‌های شیمیایی با آنتاگونیست t. harzianum t22 بیشترین میزان بازدارندگی مربوط به ترکیب مقادیر ec50آنتاگونیست با قارچ‌کش کربوکسین‌تیرام بود (75%). همچنین در اختلاط قارچ کش ها با باکتری آنتاگونیست p. fluorescens 73 نیز بیشترین بازدارندگی مربوط به ترکیب تیماری مقادیرec50 و ec25 باکتری آنتاگونیست با قارچ‌کش کاپتان به دست آمد (هر دو 75%). در مطالعات گلخانه‌ای که تاثیر عوامل کنترلی به صورت انفرادی و در ترکیب با یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته بودند، بیشترین کنترل در شاهد مثبت و ec50 قارچ‌کش‌ها در ترکیب با t. harzianum t22 و p. fluorescens 73 مشاهده شد. در این بررسی مشخص شد که تلفیق روش‌های کنترل در مدیریت این بیماری، نتیجه قابل قبولی در شرایط آزمایشگاهی دارد و در گلخانه نیز با این روش مدیریت تلفیقی، امکان کنترل بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی ریشه پنبه افزایش می‌یابد.

Integrative effect of some synthetic fungicides with some biological agents in control of Rhizoctonia solani on cotton seedlings

Rhizoctonia solani is an important soilborne pathogen which has a broad host range and cause dampingoff or rottenness in root and crown of cultivated plants. The combined use of different control methods in IPM programs is an effective strategy against pathogens and is useful especially in resistance management programs. In this study, EC50 and EC25 values of three conventional chemical fungicides Zineb, Captan and Carboxin thiram and two biocontrol antagonist Pseudomonas fluorescens 73 and Trichoderma harzianum T22 were tested against R. solani in vitro and greenhouse condition. The results revealed that Carboxin thiram was effective than other fungicides with EC50 values of 0.05 ppm in vitro. The best control (75%) were obtained in combined use of Carboxin thiram fungicides with EC50 value of T. harzianum T22. and EC50 and EC25 values of P. fluorescens 73 in combination with Captan fungicide showed the best control (near 75%) in vitro. In green house tests that the control agents individually and in combination with each other were evaluated showed that, the best control of the disease were observed in positive control (without infection) and EC50 values of fungicides in combination with each of biocontrol agents. Overall results of this research showed that combined use of two antagonists with selected fungicides in both invitro and green house condition are effective than individual use of each control agent and may be it is possible to control the R. solani derived disease using this integrated method in cotton crop.