ایمنی ذاتی در گیاهان

ایمنی ذاتی اولین خط دفاعی شناخته شده در حشرات و مهره داران در برابر حمله میکروارگانیسم ها محسوب می شود. تحقیقات وسیعی در سال های اخیر نشان می دهند که بین سامانه های مولکولی شناسایی خودی و غیر خودی در گیاهان و جانوارن شباهت های قابل توجهی وجود دارد. همانند جانوران، گیاهان نیز قادر هستند الگوهای مولکولی مرتبط با میکروب ها (microbe associated molecular patterernsmamps) را که مختص میکروب ها بوده و در گیاه میزبان یافت نمی شوند را شناسایی کنند. چنین ساختارهایی، که الیسیتورهای عمومی دفاع گیاهی نیز نامیده می شوند، برای فعالیت های حیاتی میکروارگانیسم ها حیاتی بوده و بعد از شناسایی توسط گیرنده های ویژه، میزبان را از حمله آن میکروب ها آگاه می سازند. به ایمنی که بعد از شناسایی mampها در گیاه رخ می دهد به اصطلاح ایمنی ناشی از شناسایی mamps (mamp triggered immunitymti) می گویند. از سویی دیگر، وجود چنین سامانه نظارتی در گیاهان باعث شده است که میکروارگانیسم ها نیز در طول تاریخ تکاملی خود با گیاهان افکتورهایی (effectors) را توسعه دهند که به کمک آنها با ایجاد اختلال در mti از این سد دفاعی عبور کنند. در ادامه این رقابت گیاهان نیز ساز و کارهای دیگری را توسعه داده اند که توسط آنها این افکتورها را شناسایی کرده و نوع دیگری از ایمنی به نام ایمنی ناشی از افکتورها (effector triggered immunityeti) را ایجاد می کنند. در این مقاله سعی بر این است که آخرین یافته ها در خصوص ساز و کارهای مختلف ایمنی در گیاه مورد بررسی قرار گیرد.