پدیدارشناسی اخلاق‌محوری در دانشگاه: تسهیل‌گرها و موانع

هدف از این مطالعه، شناسایی عوامل تسهیل‌گر و بازدارنده گرایش دانشجویان به اخلاق‌محوری بود. مطالعه با رویکردی کیفی و به روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. داده‌ها با استفاده از مصاحبه ‌نیمه‌ساختارمند با 98 نفر از اعضای هیات علمی، مدیران دانشگاهی، صاحب‌نظران، کارکنان و دانشجویان که با استفاده از نمونه‌گیری ملاکی انتخاب شده بودند، گردآوری شد. یافته‌ها درباره عوامل تسهیل‌گر به شناسایی هشت عامل شامل عوامل «ساختاری، کارکردی، اجتماعی، فرهنگی، فردی، دینی، مطالعاتی پژوهشی، آموزشی پرورشی» و در عوامل بازدارنده (موانع) به شناسایی 9 مورد شامل موانع «ساختاری، اجتماعی، عملکردی، سیاسی، فردی، کارکردی، مفهومی، اطلاع‌رسانی شناختی و فرهنگی» منجر شد. نتایج این مطالعه که برآمده از ادراک دامنه وسیعی از کُنشگران دانشگاهی بود به شناسایی ابعاد و مولفه‌های جدید و کامل‌تری از عوامل مرتبط در گرایش یا عدم گرایش به اخلاق‌محوری دانشجویان در محیط دانشگاهی منتج می‌شود و می‌توان براساس آن در توسعه اخلاق‌محوری در دانشگاه موفق‌تر عمل کرد.

phenomenology of ethics in the university: facilitators and barriers

this study aimed to identify the facilitating and inhibiting factors of students’ tendency towards ethics. a qualitative approach with a descriptive phenomenological method was employed. data were collected using semi-structured interviews with 98 iranian faculty members, university administrators, experts, staff, and students who were selected through criterion sampling. the findings suggest that there are eight facilitating factors such as “structural, functional, social, cultural, personal, religious, study-research-driven, and educational factors, and there are also nine hindering factors (obstacles) such as “structural, social, performance-related, political, personal, functional, conceptual, informative-cognitive, and cultural” factors. drawing upon the understanding of a wide range of academic activists, this study identifies new and more complete dimensions and components of the factors concerning the tendency or non-tendency of students towards ethics in the university environment. it is recommended to use these results to develop academic ethics in higher education more efficiently.