کتمان و آشکارسازی در جرم ها و خطاها در عرصه عمومی از نگاه اخلاقی

کتمان ممدوح و مذموم در اخلاق اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد. در کتمان مذموم، شفاف‌سازی و آشکارسازی لازم است. آنچه در پژوهش حاضر کنکاش می‌شود کتمان و آشکارسازی جرم و خطاهای عمومی است که مجرم درخصوص عموم مردم و بیت‌المال مرتکب شده است. در اینجا پرسش بحث برانگیز این است که وظیفه اخلاقی مجرم در خصوص عموم مردم برای جبران جرم خود چیست و تا کجا جرم خود را کتمان کند؟ وظیفه دیگران درخصوص آشکارسازی چیست؟ این پژوهش نخست، اصل اوّلی اخلاقی، در کتمان اسرار، عیوب، جرم و خطاهای خود و دیگران را تبیین می‌کند؛ سپس وظیفه اخلاقی دیگران در مقابل مجرم و خطاهای عمومی در آشکارسازی اسرار و عیوب را معین می‌کند و در ادامه، وظیفه اخلاقی مجرم را بعد از اقدام مجرمانه و خطاهای عمومی، بیان می‌کند و در نهایت وظیفه اخلاقی مظلوم و دیگران (مانند رسانه‌ها) را در اطلاع‌رسانی ظلم مجرم و حدود و شرایط آن آشکار می‌سازد.

Concealing and Divulging Crimes and Errors in the Public Arena from the Ethical Perspective

The praised and dispraised concealment has a special place in Islamic ethics. Dispraised concealment requires clarification and divulgence. What is being explored in the present study is the concealment and divulgence of public crimes and wrongdoings committed by the offenders against people and the public fund. The controversial question here is what the moral duty of the offenders is to compensate for their crimes against the public, and to what extent they conceal their crimes. What is the duty of others for disclosure? This study first explains the first ethical principle in concealing secrets, flaws, crimes and errors of oneself and others, then identifies the moral duty of others against the offenders and the general errors in disclosing secrets and flaws, then again reiterates the moral duty of the offenders after committing criminal acts and public transgression, and ultimately reveals the moral duty of the oppressed and others (such as the media) in informing of the offenders rsquo; oppression, its limits and conditions.