بررسی و تحلیل لذت‌گرایی اخلاقی در رباعیات خیام

در این پژوهش تلاش می شود تا نظریه اخلاقی مورد نظر حکیم عمر خیام نیشابوری با توجه به رباعیات منسوب به وی مورد بررسی قرار گیرد و نسبت آن با فلسفه اخلاق اسلامی مورد مدّاقه قرار گیرد. اهمیت مساله با توجه به تاثیر عمیق خیام در ادبیات(شعر، رباعیات) و تفسیرهای متفاوت و بعضا متعارض از فلسفه و نظریه اخلاقی وی مشخص می گردد. بنابراین هدف اصلی ما از این پژوهش تحلیل ابیات وی و استخراج نظریه اخلاقی است که خیام از آن حمایت می کند. از سوی دیگر در این نوشتار به دنبال تعیین نسبت نظریه اخلاقی وی با نظریات اخلاقی معاصر هستیم. بررسی ابیات و رباعیات خیام نمایانگر این است که وی از نوعی لذت گرایی اخلاقی حمایت می کند که با ارضای امیال و خواهش های نفسانی در لحظه قرابت دارد. پرواضح است که چنین نظریه ای با اندیشه متفکران اسلامی همچون ابن سینا و ابن مسکویه که بر لذایذ عقلانی و معنوی تاکید می کنند در تعارض قرار می گیرد. البته این نظریه اخلاقی معلول فلسفه و جهان بینی شکاکانه ای است که از متن اندیشه های خیام قابل استخراج است. اما براساس یافته های این تحقیق از نظر افرادی همچون شهید مطهری و علامه جعفری رباعیاتی که رنگ و بوی شکاکانه و پوچ گرایانه دارد از آن خیام نیست و صرفاً به او نسبت داده شده است. با چنین فرضی مبنای نسبت دادن پوچ گرایی به خیام و در نتیجه لذت گرایی به او متزلزل خواهد شد.

A Survey of Khayyam`s Ethical Hedonism as Reflected in His Rubaiyat

In the study it has been intended to examine Omar Khayam`s ethical theory as reflected in his ruaiyat and its relation to Islamic ethical philosophy. The necessity of the study lies in Khayam`s fundamental influence in literature and various and, in some cases, contradictory comments of his philosophy and ethics. And again, it is intended to study his ethical view in comparison with contemporary ethical views. As explained in the paper, Khayam supports a sense of ethical hedonism tending to satisfy human temporal desires. Such a wiew, therefore, would be against that of great Muslim thinker like Avicenna and Ibn Miskawayh emphasizing on reasonable and spiritual pleasures. Needless to say, such a view has been caused by his skeptical philosophy of the universe understandable from his poems. Finally, given view of such scholars as Motahhari and Ja`fari in denial of skeptical rubaiat to be from Khayam, one may not view him as pessimist and supporter of hedonism.