تاثیر جهت‌گیری ورزشی بر تعهد ورزشی بازیکنان لیگ برتر فوتبال بانوان کشور

هدف این پژوهش تعیین میزان تاثیر جهت گیری ورزشی بر تعهد ورزشی بازیکنان تیم های فوتبال بانوان لیگ برتر کشور است. روش تحقیق از نوع همبستگی است که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعۀ آماری آن را بازیکنان 11 تیم (200 نفر) از باشگاه های لیگ برتر سراسر کشور تشکیل می دهند که در دومین دورۀ لیگ برتر فوتبال بانوان شرکت کرده بودند و حداقل شش ماه سابقۀ فعالیت در تیم را داشتند. نمونۀ پژوهش به صورت تمام شمار انتخاب شد به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامۀ جهت گیری ورزشی گیل و دیتر (1988) (soq) و پرسش نامۀ تعهد ورزشی اسکانلان (1993) (scms) برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (نمودار، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (رگرسیون ساده و مدل سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار amos) استفاده شد. نتایج نشان داد جهت گیری ورزشی، با ضریب رگرسیونی استاندارد(83/0) بر تعهد ورزشی بازیکنان تاثیر دارد. درواقع، با افزایش رقابت طلبی، میل به پیروزی و هدف گرایی بانوان فوتبالیست میزان تعهد ورزشی آنان نیز افزایش می یابد.