ارتباط بین شور و اشتیاق به فعالیت بدنی و رضایت از زندگی دانش‌آموزان پسر: رویکرد دوگانۀ اشتیاق

هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین شور و اشتیاق به فعالیت ورزشی و رضایت از زندگی دانش آموزان پسر بود. 383 دانش آموز پسر با روش نمونه گیری خوشه ای از میان مدرسه های مختلف تبریز انتخاب شدند و پرسش نامه های شور و اشتیاق والرند و همکاران (2003) و مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش آموزان (mslss) را تکمیل کردند. جهت تحلیل داده ها، از آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد میزان رضایت از دوستان، خانواده، محیط زندگی و مدرسه، در بین دانش آموزان با شور و اشتیاق و سازگار با فعالیت بدنی نسبت به دانش آموزان با شور و اشتیاق وسواس بیشتر است. همچنین، نتایج نشان داد دانش آموزان با شور و اشتیاق وسواس، میزان رضایت بیشتری در خرده مقیاس خود داشتند. در بررسی کلی میزان رضایت از زندگی، نتایج نشان داد دانش آموزان با شور اشتیاق سازگار، رضایت بیشتری نسبت به دانش آموزان با شور و اشتیاق وسواس داشتند. همچنین، نتایج نشان داد ارتباط بین رضایت از زندگی با شور و اشتیاق سازگار معنادار است، ولی با اشتیاق وسواس معنادار نیست. در کل، نتایج از رویکرد دوگانۀ شور و اشتیاق والرند (2003) حمایت می کند.