ارتباط ادراک از عدالت سازمانی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارشناسان سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران

هدف این تحقیق مطالعه ارتباط بین عدالت سازمانی ادراک شده توسط کارشناسان سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران با رضایت شغلی و تعهد سازمانی آنان است. به این منظور از سه پرسش نامه عدالت سازمانی رگو و کانها (2006)، پرسش نامه رضایت شغلی گانون (مقیمی، 1385) و پرسش نامه تعهد سازمانی استیرز و همکارانش (مقیمی، 1385) استفاده شد. پس از تایید روایی و پایایی (عدالت سازمانی 92/0=?، رضایت شغلی 96/0 =? و تعهد سازمانی 70/0=?)، پرسش نامه ها در بین نمونه آماری که 118 نفر از کارشناسان سازمان تحت مطالعه بود توزیع گردید. در این تحقیق از شاخص های توصیفی و آزمون های ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده کردیم. یافته ها نشان داد در بین مولفه های ادراک از عدالت سازمانی در سازمان تربیت بدنی ایران، مولفه عدالت توزیعی در پاداش (07/5± 67/10m=) کمترین امتیاز و مولفه عدالت تعاملی (61/2± 45/10m=) بیشترین امتیاز را (با توجه به حداکثر امتیازاتشان) دارا بودند. در کل ادراک از عدالت سازمانی در این سازمان در وضعیت مطلوبی قرار ندارد (97/11 ±62/44m=، از حداکثر امتیاز 85). اما دو متغیر رضایت شغلی و تعهد سازمانی در وضعیت نسبتاً مطلوبی قرار گرفته است. همبستگی مثبت و معنی داری نیز بین رضایت شغلی با تعهد سازمانی (01/0 > p و 431/0=r)، ادراک از عدالت سازمانی با رضایت شغلی (01/0 > p و 457/0=r) و ادراک از عدالت سازمانی با تعهد سازمانی (05/0 > p و 273/0=r) در سازمان تربیت بدنی ایران مشاهده شد. نتایج رگرسیون نشان داد که متغیر پیش بین (عدالت سازمانی) به طور مستقیم نمی تواند متغیر تعهد سازمانی (ملاک) را تبیین کند، اما ازطریق تحلیل مسیر، متغیرهای پیش بین رضایت شغلی و عدالت سازمانی به طور معنی داری متغیر ملاک (تعهد سازمانی) را تبیین می کنند و پیش بین معنی داری برای تعهد سازمانی هستند.