تاثیر سه نوع محیط تمرینی (رقابتی، غیررقابتی و ترکیبی) بر اکتساب و یادداری مهارت های باز و بسته

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر محیط های مختلف تمرینی، نوع مهارت و تعامل این دو بر عملکرد در مراحل اکتساب و یادداری مهارت های باز و بسته بود. جامعه آماری همه دانشجویان ساکن در کوی دانشگاه تهران در سال تحصیلی 88-89 بوده است. نمونه ای 60 نفری به صورت در دسترس از بین افرادی که هیچ سابقه ای در مهارت های بدمینتون نداشتند برگزیده شدند. آزمودنی ها براساس پیش آزمون در 6 گروه ده نفره (غیررقابتی، رقابتی و ترکیبی) همسان سازی شدند. آزمودنی های هر شش گروه تمرینات خود را در محیط های تعریف شده به مدت 10جلسه و هر جلسه 40 کوشش انجام دادند. در این تحقیق از آزمون های سرویس بلند بدمینتون برای اندازه گیری مهارت باز و از آزمون تاس برای اندازه گیری مهارت بسته استفاده شد. امتیازات آزمودنی ها در مراحل آزمون از میانگین امتیاز ده ضربه محاسبه شد. از آمار توصیفی برای تعیین شاخص های میانگین و انحراف معیار و برای دستیابی به اهداف تحقیق از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد تمرین در هریک از محیط های تمرینی موجب افزایش اکتساب و یادداری هریک از مهارت های مذکور در سطوحی متفاوت می شود (05/0p < ). همچنین نتایج تحلیل واریانس عاملی نشان داد که دو عامل مهارت و شرایط محیطی در هر دو مرحله اکتساب و یادداری غیرمعنی دار، اما هریک از مهارت ها در تعامل با محیط تمرینی معنی دار (05/0p < ) بود. به علاوه، تمرین هریک از مهارت ها در محیطی واحد دارای سطوحی متفاوت از اکتساب و یادداری بود.