تحلیل وضعیت تعادل رقابتی لیگ حرفه ای فوتبال ایران

مبحث تعادل رقابتی برای مسابقات ورزشی توجه زیادی را در رشته اقتصاد ورزش به خود جلب کرده است. تعادل رقابتی به پیش بینی هواداران اطلاق می شود درباره اینکه کدام تیم برنده خواهد شد. در این مقاله روند وضعیت تعادل رقابتی لیگ حرفه ای فوتبال ایران مورد مطالعه قرار گرفت. این رهیافت موید این موضوع خواهد بود که لیگ‌های ورزشی برای پویابودن و باقی ماندن در عرصه رقابت اقتصادی در ورزش، نیازمند سطح مطمینی از تعادل رقابتی اند. بنابراین با استفاده از اطلاعات لیگ برتر ایران، برای دوره زمانی 1380-1388 و بهره گیری از شاخص‌های تشخیص تعادل رقابتی در اقتصاد شامل (c5icb) و (hicb) توزیع قدرت برآورد گردید. نتایج نشان داد، طی فصول گذشته مسابقات تعادل رقابتی در بین دوره‌های لیگ برتر رو به بهبود بوده است، به طوری که لیگ حرفه ای فوتبال طی سال های 1380 تا 1388 با روندی نزولی مواجه بوده که نشان دهنده پیش بینی ناپذیر بودن نتایج مسابقات است. براساس روند حاصل از شاخص‌های تعادل رقابتی مشاهده می‌شود لیگ فوتبال ایران در سال 1383 بدترین و در سال 1386 بهترین وضعیت تعادل رقابتی را بین دوره‌های لیگ برتر داشته است. در مجموع پیشنهاد می‌شود برای حفظ تعادل رقابتی لیگ‌های حرفه‌ای فوتبال، قوانین خاصی برای باشگاه‌ها بالاخص در زمینه نقل و انتقال بازیکنان تدوین گردد تا متعاقب آن صنعت فوتبال نیز نهایت بهره اقتصادی را از مزایای حاصل از درآمدزایی و حمایت مالی این وضعیت ببرد.