اثر تمرین چشم آرام بر رفتار خیرگی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعالی در اجرای مهارت فورهند تنیس روی میز

هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین چشم آرام بر رفتارخیرگی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه–بیش فعالی(adhd) در اجرای مهارت فورهند تنیس روی میز بود. تعداد سی کودک در دامنه 7-12سال از بین کودکان adhd بیمارستان امام حسین تهران به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پروتکل های تمرینی به مدت 16جلسه و آزمون پیگردی پس از6 هفته بی تمرینی اجرا شد.یادگیری به صورت تغییر در رفتار خیرگی از جمله زمان شروع، انحراف،مدت زمان چشم آرام و تواتر خیرگی بررسی شد.نتایج تحقیق حاکی از کاهش تواتر خیرگی و زمان شروع چشم آرام و افزایش زمان انحراف و مدت زمان چشم آرام در کودکان adhdاست. بین تواتر خیرگی دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. زمان انحراف و مدت زمان چشم آرام در کودکانی که پیشرفت بیشتری از پیش آزمون به پس آزمون داشتند در طول زمان پایدار تر خواهد بود. یافته های تحقیق حاضر تایید می کندکه استفاده از تمرین چشم آرام به عنوان یک پروتکل تمرین ادراکی–حرکتی می تواند برای کودکان adhdاز طریق تغییر الگوی ادراک بینایی موثر باشد.پیشنهاد می گردد از تمرین چشم آرام به عنوان روش کمکی برای یادگیری کودکان adhd استفاده گردد.

effect of quiet eye training on gaze behavior in children with attention deficit hyperactivity disorder (adhd) of forehand skill in table tennis

the purpose of this study was to determine the effect of quiet eye training on gaze behavior in children with attention deficit hyperactivity disorder (adhd) of forehand skill in table tennis. method, in order to, thirty children aged 12-7 years old were selected from adhd children at imam hossein hospital in tehran and randomly divided into two experimental and control groups. protocol of the training were performed in 16 sessions and follow up test after six of inactivity. learning was investigated in the form of change in gaze behaviors such as onset, offset, duration of quiet eye and frequency gaze. the results of the research indicated that the decrease in frequency gaze and onset quiet eye and increase offset and duration of quiet eye in adhd children. however, there was a significant difference between the two groups of experimental and control groups in frequency gaze. offset and duration of quiet eye in children who have advanced progression from pre-test to post-test will be more stable over time. conclusion, the present study confirms that the use of quiet eye training as a perceptual-motor training protocol can be effective for adhd children by changing the visual perception pattern. it is suggested that a quiet eye training be used as a learning tool for adhd children.