رابطه بین هوش هیجانی با جهت گیری ورزشی مردان ورزشکار در رشته های برخوردی و غیر برخوردی

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین هوش هیجانی با جهت گیری ورزشی در مردان ورزشکار رشته های برخوردی و غیر برخوردی بود. روش پژوهش توصیفی _ پیماشی و جامعه آماری تحقیق، 200 شرکت کننده رشته های برخوردی (هندبال، فوتسال، بسکتبال، کاراته، کونگ فو) و غیربرخوردی (تنیس روی میز، شطرنج، شنا، والیبال، ژیمناستیک) شهر سنندج بود که بطور تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان دو پرسشنامه هوش هیجانی لان و همکاران (2009) و پرسشنامه گیل و دیتر (1998) را تکمیل نمودند. و با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره و z فیشر در سطح معناداری (سطح 0.05 >p) تحلیل شد. نتایج تحلیل آماری همبستگی نشان داد ارتباط معناداری بین هوش هیجانی و مولفه های جهت گیری ورزشی در ورزشکاران برخوردی و غیر برخوردی، وجود دارد. هم چنین ارتباط میان هوش هیجانی و جهت گیری ورزشی در رشته های برخوردی و غیربرخوردی تفاوت معنادار وجود ندارد. براساس یافته های تحقیق توصیه می شود به منظور موفقیت ورزشکاران برخوردی و غیر برخودری، راهبردهای جهت گیری ورزشی به ورزشکاران آموزش داده شود.