تاثیر تمرین تقویتی عضلات دورکننده و چرخاننده‌های خارجی ران بر کینماتیک اندام تحتانی مبتلایان به درد کشککی ران

مطابق تحقیقات اخیر، تقویت عضلات خارجی پشتی مفصل ران، درد افراد مبتلا به مشکل کشککی رانی را کاهش می‌ دهد، ولی اثر تقویت این عضلات بر کینماتیک اندام تحتانی هنوز روشن نیست. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر تمرین‌ های تقویتی عضلات دورکننده و چرخاننده‌ های خارجی مفصل ران بر کینماتیک اندام تحتانی افراد مبتلا به درد کشککی رانی در دو حالت ایستا و پویا انجام شده است. در یک کارآزمایی تصادفی کنترل ‌شده، 33 فرد مبتلا به سندرم درد کشککی رانی به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی (8 زن با میانگین سنی 6/8 ±30 و میانگین شاخص تودۀ بدنی 2/6 ±23/8 و 8 مرد با میانگین سنی 7 ±31/2 و میانگین شاخص تودۀ بدنی 1/5 ±25/6) و شاهد (9 زن با میانگین سنی 7/3 ±29/9 و میانگین شاخص تودۀ بدنی 3/2 ±23/2 و 8 مرد با میانگین سنی 6 ±32 و میانگین شاخص تودۀ بدنی 1/9 ±25/5) تقسیم شدند. افراد در گروه تجربی، به مدت دوازده هفته و هر هفته سه جلسه تمرین تقویتی عضلات دورکننده و چرخاننده ‌های خارجی مفصل ران را با استفاده از تراباند، تحت نظارت درمانگر، دریافت کردند. بر گروه شاهد هیچ ‌گونه مداخلۀ تمرینی اعمال نشد. قدرت عضلات مفصل ران و کینماتیک در دو حالت ایستا و پویا، قبل و بعد از مداخله بررسی شد. برای تحلیل آماری، از تحلیل واریانس برای اندازه ‌های مکرر از نرم‌ افزار spss استفاده شد (آلفا=0/05). پس از دوازده هفته مداخلۀ تمرینی، به ‌دنبال افزایش قدرت عضلات دورکننده در زنان از 19/6 به 26/4 درصد وزن (0/000=p) و در مردان از 29/9 به 38/1 درصد وزن (0/003=p) و عضلات چرخاننده‌ های خارجی در زنان از 13/2 به 16/9 درصد وزن (0/024=p) و در مردان از 26/3 به 34/9 درصد وزن (0/000=p)، زوایای والگوس پویایی زانو در اسکات یک‌ پایی در زنان از 170 به 174/6 درجه (0/018=p) و در مردان از 171/8 به 176/8 درجه (0/017=p) و افتادگی لگن سمت مقابل در پایین ‌آمدن از پله تنها در زنان از 7/9 به 6 درجه (0/04=p) در گروه تجربی بهبود یافت. در زاویۀ چهارسررانی هیچ تفاوت معنی ‌داری مشاهده نشد (0/05 le;p). یافته ‌ها نشان داد که تقویت عضلات مفصل ران، کینماتیک اندام تحتانی در حالت پویا را در صفحۀ حرکتی فرونتال تغییر می ‌دهد و شاید بتوان گفت که به ‌دلیل این تغییرات، به ‌دنبال تقویت عضلات دور کننده و چرخاننده ‌های خارجی مفصل ران توسط تراباند، نشانه ‌های درد کشککیرانی به ‌صورت پایدارتری بهبود می‌ یابند.

The effect of hip abductors and external rotators strength training on kinematic of lower limb of patients with patellofemoral pain syndrom

Although hip muscle strengthening has been reported as an effective way to decrease PFPS symptoms, however its effect on lower extremity kinematics is less clear. The current study was done with the aim of investigating the effect of hip abductor and external rotator muscles strengthening exercises on lower extremity kinematics in static and dynamic states. In a randomized controlled trial, 33 patients with patellofemoral pain (PFP) were randomly assigned into exercise (8 female, 30 ±6.8 y/o, 23.8 ±2.6 BMI and 8 male, 31.2 ±7 y/o, 25.6 ±1.5 BMI) and control (9 female, 29.9 ±7.3 y/o, 23.2 ±3.2 BMI and 8 male, 32 ±6 y/o, 25.5 ±1.9 BMI) groups. In exercise group they received hip abductor and external rotator strengthening exercises by theraband 3 times per week for 12 weeks under supervision by a physiotherapist. The control group did not receive any training intervention. Hip muscles strength and kinematics in static and dynamic states, were assessed at baseline and postintervention. Repeated measures ANOVA by using SPSS were applied to assess the effects of the exercise on measured variables ( α=0/05). After 12 weeks of strengthening program, by an increase in abductor muscle strength in women from 19.6 to 26.4 %BW (P=0.000) and in men from 29.9 to 38.1 %BW (P=0.003), and in hip external rotator muscles in women from 13.2 to 16.9 %BW (P=0.024) and in men from 26.3 to 34.9 %BW (P=0.000), dynamic knee valgus angle during singlelegged squat improved in women from 170 to 174.6 degrees (P=0.018) and in men from 171.8 to 176.8 degrees (P=0.017) and contralateral pelvic drop angle during stair descending improved only in women from 7.9 to 6 degrees (P=0.04) in the exercise group. No significant difference was observed at quadriceps angle (P ge;0.05). The findings suggest that hip muscles strengthening can alter the lower extremity kinematics, in dynamic state, at the frontal plane, and it might be said that due to these changes following hip abductor and external rotator muscles strengthening exercises by theraband, the symptoms of PFP improve more consistent.