اثر تغییرپذیری تمرین بر کنترل پیش بینانۀ پاسچر در تکلیف دسترسی

تکلیف دسترسی یکی از تکالیف رایج برای بررسی سازوکارهای یادگیری است و جزو تکالیف روزانۀ زندگی انسان به شمار می رود. بهبود ثبات پاسچر می تواند در عملکرد این تکلیف تاثیر بگذارد. بدین منظور، هدف تحقیق حاضر مقایسۀ اثر تمرین ثابت (زمان واکنش ساده) و متغیر تصادفی (زمان واکنش انتخابی) بر بهبود کنترل پیش بینانۀ پاسچر افراد سالم در تکلیف دسترسی بود. در این تحقیق، 16 دانشجوی دختر راست دست با میانگین سنی 3.18. ±27.18 مشارکت کردند. برای ارزیابی بزرگی کنترل پیش بینانۀ پاسچر از شاخص سرعت متوسط و جابه جایی مرکز فشار پا با استفاده از صفحۀ نیرو قبل از شروع حرکت دسترسی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس ترکیبی با اندازه گیری های تکراری در سطح معناداری p<0.05 نشان داد که تمرین متغیر تصادفی به افزایش جابه جایی و سرعت جابه جایی مرکز فشار قبل از شروع حرکت دسترسی منجر می شود، ولی این افزایش در آزمون اکتساب و یادداری معنادار نبود. بنابر یافته های این مطالعه، می توان نتیجه گرفت که تمرین متغیر تصادفی باعث افزایش ثبات پیش بینانۀ پاسچر شده است. اثر این تمرین بر کنترل پیش بینانۀ پاسچر می تواند در برنامه های توان بخشی به کارگرفته شود .

Effect of practice variability on anticipatory postural control during reaching task

Introduction and purpose: Reaching movement is one of the common task for assessing learning mechanism and is daily task in human life, improvement in postural stability can influence the function of this task. In this term, the aim of current study was to compare constant (simple reaction time) and variable random practice (choice reaction time) on the improvement of anticipatory postural adjustment during reaching task in healthy people. Methodology: Sixteen right handed women with the mean age of (27.18 ±3.18) participated in this study. For measuring magnitude of anticipatory postural control, centre of pressure displacement and centre of pressure velocity were evaluated by using force plate before reaching movement. Results: The results of mixed variance analysis in significant level of p<0.05 showed that random variable practice increased cop displacement and velocity before reaching task, but this increase wasn rsquo;t significant in acquisition and retention tests. Discussion and Conclusion: Therefore according to the results of this study, random variable practice improved anticipatory postural adjustment. Based on these results, effect of this practice on anticipatory postural control can be considered in rehabilitation programs.