اثر پالس رادیوفرکوینسی داخل مفصلی بر میزان درد و دامنه حرکت مفصل زانو در استیوآرتریت زانو

زمینه و هدف: استیوآرتریت زانو شایعترین بیماری مزمن مفصلی است. درمانهای مختلف دارویی مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروییدیانجام میگیرد ولی عدم کنترل کافی و عوارض دارویی، از چالشهای این روش درمانی در استیوآرتریت زانو می باشد. هدف از این مطالعه بررسیاثر پالس رادیوفرکوینسی داخل مفصل زانو در کنترل درد و دامنه حرکت مفصل زانو در این بیماران می باشد.مواد و رو شها: پس از تایید طرح و دریافت رضایت کتبی، 24 بیماران مراجعه کننده به درمانگاه درد بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) باتشخیص استیوآرتریت اولیه، تحت بیحسی موضعی، سوزن رادیوفرکوینسی شماره 22 به طول 10 سانتیمتر و نوک فعال 10 میلیمتر با زاویه45 درجه از ناحیه خارجی فوقانی کشکک وارد فضای مفصلی گردید و بعد از تایید قرارگیری نوک سوزن در وسط استخوان کشکک با هدایتفلوروسکوپی، پالس رادیوفرکوینسی با پهنای موج 20 میلیثانیه و فرکانس 2 هرتز، با حرارت 42 درجه به مدت 15 دقیقه در دو نوبت برایبیماران انجام شد. درد بیماران بر اساس نمره بیانی درد و دامنه حرکت مفصل بر اساس درجه، به روش گونیومتری، ارزیابی شد.4 بود که به /20±2/ 3 و درهفته چهارم 26 /41±2/ 7 بود. این میزان درهفته اول 24 /08±1/ یافته ها: میانگین نمره بیانی درد، ابتدای مطالعه 41ارزیابی دامنه حرکت .(p = 0/ 5 رسید، که معنیدارنبود ( 09 /95±2/ نمره بیانی درد در هفته 12 به 15 .(p < 0/ لحاظ آماری معنیدار بود ( 0001مفصل زانو، درابتدا و انتهای مطالعه، تاثیر این روش در بهبودی دامنه حرکت مفصل به لحاظ تفاوت معنیداری نداشت.نتیجه گیری: پالس رادیوفرکوینسی داخل مفصل زانو برای کنترل درد استیوآرتریت زانو در کوتاه مدت موثر بوده، ولی برای درازمدت کافی بهنظر نمیرسد. این روش تاثیرچندانی در بهبود کلی دامنه حرکت مفصل زانو نداشته است.