مقایسه اثر میدازولام و ترامادول داخل نخاعی در کنترل لرز ودرد بعد ازسزارین های انتخابی

زمینه و هدف: درد یک مشکل پیچیده طبی است که کنترل ناکافی آن پس از عمل جراحی اثرات نامطلوبی بر وضعیت فیزیولوژیکی،متابولیکی و روحی بیمار دارد. افزودن مکملهای جدید منجر به افزایش مدت بیدردی میشود. هدف از این مطالعه مقایسه ترامادول ومیدازولامداخل نخاعی در افزایش مدت بیدردی و کاهش لرز بعد از عمل بود.کاندید سزارین انتخابی به صورت تصادفی در سه i,ii کلاس asa 35 سال - مواد و رو شها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور 210 زن 20گروه میدازولام، ترامادول و شاهد تقسیم شدند. همه بیماران لیدوکایین هیپربار دریافت کرده و علاوه برآن گروه اول 2 میلیگرم میدازولام، گروه0 میلیلیتر نرمال سالین دریافت کردند. میزان درد و مدت زمان بیدردی و نمره لرز پس از عمل / دوم 25 میلیگرم ترامادول و گروه سوم 5تعیین و بین سه گروه مقایسه شد. vas جراحی بیماران براساس معیار86 دقیقه بود /1 ±9/ 111 و 9 /3 ±16/6 ،192/5±12/ یافته ها: میانگین مدت بیدردی در بیماران گروه ترامادول، میدازولام و شاهد به ترتیب 2میانگین نمره درد بعد از عمل، لرز و میانگین میزان مسکن مصرفی در 24 ساعت بعد از عمل به صورت معنیداری در گروه .(p < 0/001).(p < 0/ ترامادول کمتر از دو گروه دیگر ودر گروه میدازولام کمتر از گروه شاهد بود ( 001نتیجه گیری: میدازولام و ترامادول اینتراتکال به عنوان داروی مکمل لیدوکایین 5 % در اعمال جراحی سزارین منجر به افزایش مدت بیدردیبعد از عمل و کاهش لرز بعد عمل میشوند که ترامادول موثرتر از میدازولام می باشد.