بررسی اثر بخشی لیزر درمانی کمتوان درسندرم درد مایوفیشیال و بیماری فیبرومیالژی: مروری بر مقالات

زمینه و هدف: سندرم درد مایوفیشیال و سندرم فیبرومیالژی دو اختلال بالینی دردناک ناشی از بافت های نرم هستند که هرمتخصص درد در زمینه کاری خود باید با آن آشنایی داشته باشد. از میان رو شهای درمانی غیردارویی، لیزردرمانی یکی ازراهکارهایی است که استفاده از آن بسیار بحث برانگیز است. از این رو، این مقاله مروری، به هدف بررسی نتایج پژوهشهایانجام شده درمورد اثر بخشی لیزر در دو بیماری فوق، مورد مطالعه قرار گرفته است.روش بررسی: چون روش مطالعه مرور بر مقالات 1 بود. در این مطالعه، تعداد 34 مقاله که بین سال های 2000 تا 2010 بهچاپ رسیده بود، انتخاب شد. برای آنکه در طی بررسی مقالات دچار تورش 2 بررسی نشویم، از انتخاب مطالعاتی که فقط ازمجلات مربوط به انجمن های لیزردرمانی بود پرهیز کردیم و از ژورنال های معتبر رشته های گوناگون پزشکی بهرهبردیم.درطی مطالعه، روش کار، نتایج، بحث و نتیج هگیری های مقالات را بررسی وسرانجام مجموعه گرد آوری شده را موردبحث قرار دادیم.یافتهها: در جمع بندی نتایج حاصل از بررسی 34 مقاله ، در مورد معیار درد، 13 مقاله اثرات مفید ضد درد لیزر را در سندرمدرد مایوفیشیال و فیبرومیالژی پشتیبانی میکند، در 12 مقاله تفاوتی بین لیزردرمانی و پلاسبو گزارش نشده است و در 9مقاله نیز معیارهایی به جز درد بررسی شدند. در مورد اثر لیزردرمانی ک متوان روی تعداد نقاط ماشهای، در 17 مطالعه انجامشده تمرکز ویژ های روی این نقاط نداشته اند. در 2 مطالعه اثرات لیزر نسبت به پلاسبو برتری داشته است و در 5 مطالعهتفاوت عمده ای گزارش نشده بود. در مورد اثر لیزر روی افزایش آستانه درد در این نقاط در 6 مطالعه لیزر نسبت به پلاسبوبرتری داشته است، در 4 مطالعه تفاوت بارزی بین لیزر و پلاسبو گزارش نشده بود و در 14 مطالعه صرفاً روی این معیار بحثنشده بود.در مورد اثرات لیزر روی کیفیت زندگی، 10 مطالعه اثرات سودمند لیزر را گزارش کرده بودند، در 7 مطالعه تفاوتیدر عملکرد وجود داشت و در 7 مطالعه پارامتر یاد شده اندازه گیری نشده بود. در یک مطالعه نیز اثر لیزر روی سطوحمیانجی های شیمیایی مربوط به درد مانند سروتونین ، 5- هیدروکسی تریپتوفان و 5- هیدروکسی ایندول استیک اسیدمطالعه شده بود که افزایش مواد فوق را گزارش کرده بود ، که به نفع اثرات سودمند لیزر بود.نتیجه گیری: از بین 34 مقاله بررسی شده، 15 مقاله اثرات مفید لیزر را در کاهش درد و حساسیت نقاط ماشه ای و بهبودعملکرد و کیفیت زندگی گزارش کرده بودند، در 6 مقاله لیزردرمانی نسبت به روش های مرسوم برتری نداشت و در سه مقالهنیز به عنوان یک روش کمکی پیشنهاد شده بود. در مجموع لیزردرمانی کم توان به عنوان روشی کمکی در روش های مرسومدرمان درد سندرم مایوفیشیال و فیبرومیالژی با توجه به ب یخطر بودن و ارزان بودن آن می تواند پیشنهاد شود و همچنینمطالعات بیشتری برای زمینه های دیگر استفاده از لیزر در درمان درد پیشنهاد م یشود.