مقایسه تاثیر پروپوفول و تیوپنتال بر تغییرات همودینامیک و طول مدت توقف تنفسی به دنبال قراردادن لوله تراشه در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه

زمینه و هدف: یکی از داروهای مورد استفاده در بخش مراقبت هایویژه جهت قرار دادن لوله تراشه، تیوپنتالسدیم است. با توجهبه مدت آپنه طولانیتر، احتمال تغییرات همودینامیک وسیعتر در بیماران دارای ذخیره قلبی عروقی کم، استفاده از داروهایی که باطولمدت اپنه کوتاه و تغییرات همودینامیک کمتر ضروری به نظر میرسد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر پروپوفول و تیوپنتالسدیم بر تغیرات همودینامیک و طولمدت اپنه به دنبال قرار دادن لوله تراشه در بیماران بستری در بخش مراقبت هایویژه طراحیو اجرا گردید.مواد و روش ها: در این کارازمایی بالینی دوسوکور 25 بیمار که دارای ضوابط ورود به مطالعه بودند انتخاب شده و به فاصله 721 میلیگرم/کیلوگرم و یکبار با داروی پروپوفولبه - / ساعت،وبصورت تصادفی یکبار لوله گذاری با داروی تیوپنتالسدیم به میزان 50میلیگرم/کیلوگرم انجام گردید. شاخصهای همودینامیک شامل فشارخون سیستولیک و دیاستولیک،ضربانقلب و / میزان 75و طول مدت آپنه، در زمان های قبل،حین، و بعد از قرار دادن لوله تراشه در هر گروه اندازه گیری و ثبت گردید. ecgیافته ها: شاخص های همودینامیک شامل فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، فشار متوسط شریانی و حاصل تقسیم فشار متوسطدر حین قرار دادن لوله تراشه نسبت به قبل از ان در هر دو گروه پروپوفول و تیوپنتال کاهش (map/hr) شریانی بر ضربان قلبداشته اما در مقایسه بین دو گروه شاخص های فوق در گروه پروپوفول تغییرات کمتری داشته است و این تفاوت از نظر اماری کاملا.(p < 0/ معنی دار است ( 0001نتیجه گیری: در بیماران نیازمند لوله گذاری داخل تراشه،تجویز داروی پروپوفول تغییرات کمتری در شاخص های همودینامیک وطول مدت اپنه کوتاهتری به دنبال دارد.بنابرین استفاده از ان به منظور قرار دادن لوله تراشه در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه پیشنهاد میگردد.