بررسی کیفیت هیپوتانسیون کنتروله ناشی از سولفات منیزیم و رمیفنتانیل در اعمال جراحی فیوژن خلفی مهرههای کمری و مقایسه میزان خونریزی حین عمل

زمینه و هدف: در این مطالعه سعی شده است اثربخشی سولفات منیزیوم در مقایسه با رمیفنتانیل در ایجاد هیپوتانسیون کنتروله در بیمارانتحت عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات مورد مطالعه قرار گیرد.کاندید جراحی فیوژن خلفی مهرههای کمری به asa i & ii مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور تعداد 40 بیمار- طور تصادفی به دو گروه تقسیم شده، بعد از القا بیهوشی و دادن پوزیسیون دمر برای ایجاد هیپوتانسیون کنتروله نسبی ( فشار متوسط شریانی 700 میکروگرم بازای کیلوگرم وزن بدن و در گروه دوم از سولفات منیزیوم ابتدا / 60 میلیمتر جیوه) در یک گروه از انفوزیون رمیفنتانیل بمقدار 15بصورت بولوس 50 میلیگرم بازای کیلوگرم و سپس 15 میلیگرم بهازای کیلوگرم در ساعت بصورت انفوزیون استفاده گردید. طی مدت عمل جراحی،تغییرات فشار متوسط شریانی و ضربان قلب، میزان مصرف مایعات، حجم خونریزی، تزریق خون، رضایتمندی جراح از فیلد عمل و همچنین عوارضاحتمالی و داروهای مصرفی برای برطرف نمودن آن عوارض ثبت شد.یافته ها: دو گروه از نظر حجم مایعات دریافتی، میزان خونریزی و دریافت خون، رضایتمندی از فیلد عمل از سوی جراح و تغییرات ضربان قلب وهیپوتانسیون نسبی مورد نظر در 75 % بیماران گروه منیزیم و 58 % بیماران گروه رمیفنتانیل محقق شد. .(p > 0/ فشار متوسط شریانی مشابه بودند ( 05نتیجه گیری: استفاده از سولفات منیزیم و رمیفنتانیل برای القا هیپوتانسیون نسبی و کاهش میزان خونریزی در طی عمل جراحی فیوژن خلفیستون فقرات کمری از اثربخشی نسبتا یکسانی برخوردار بوده و بروز عوارض نیز در دو گروه مشابه بوده و هیچ یک نسبت به هم برتری ندارند.