مقایسه اثر بی دردی با نیتروگلیسرین بعلاوه لیدوکایین و لیدوکایین به تنهایی در روش بی حسی ناحیه ای داخل وریدی

زمینه و هدف: بیحسی ناحیه ای داخل وریدی به علت سهولت انجام، درصد بالای موفقیت، قابل اعتماد و مقرون به صرفه بودن برای اعمالجراحی کوتاه مدت اندامها از محبوبیت خاصی برخوردار است، ولی به دلیل شروع اثر آهسته، درد ناشی از تورنیکه و اثر ضد دردی کم در دوره بعداز عمل محدودیتهایی دارد. دراین مطالعه تاثیر افزودن نیتروگلیسرین به لیدوکایین بر زمان شروع بلوک حسی و حرکتی، درد ناشی از تورنیکه ومیزان نیاز به مخدر جهت تسکین درد سنجیده شده است.کاندید جراحی اندام فوقانی به طور ii و i کلاس asa مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی دو سویه کور 30 بیمار 18 تا 60 سالهتصادفی به دو گروه الف ( 3 میلیگرم بر کیلوگرم لیدوکایین 2%که با سالین به حجم کل 40 میلیلیتر رسانده شد) و گروه ب ( 300 میکروگرمنیتروگلیسرین به همراه 3 میلیگرم بر کیلوگرم لیدوکایین 2% که با سالین به حجم کل 40 میلیلیتر رسانده شد) تقسیم گردیدند. زمان شروعبلوک حسی وحرکتی، میزان درد تورنیکه، زمان اولین نیاز به مخدر و میزان مخدر مصرفی و تغییرات همودینامیک در دو گروه ثبت و مقایسهشد.یافته ها: زمان شروع بلوک حسی و زمان شروع بلوک حرکتی و درد تورنیکه و نیاز به مخدر به طور معنیداری در گروه ب کمتر از گروه الفبود . زمان اولین نیاز به مخدر در گروه ب به طور معنی داری طولانیتر بود و عارضه خاصی در دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: افزودن نیتروگلیسرین به لیدوکایین در روش بیحسی داخل وریدی میتواند باعث تسریع شروع اثر بلوک حسی و حرکتی شود ومیزان درد تورنیکه و نیاز به مخدر را کاهش دهد.