بررسی تاثیر به کارگیری مقیاس رفتاری سنجش درد (BPS) در پایش درد بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری

زمینه و هدف: در بیماران کاهش سطح هوشیاری اغلب به دلیل وجود موانع برقراری ارتباط، تشخیص درد کاری دشواراست، لذا این مطالعه باتوسط پرستاران در تشخیص و پایش درد بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری بستری دربخش bps هدف ارزیابی تاثیر به کارگیری مقیاسمراقبتهای ویژه جنرال که قادر به گزارش درد خود نبودند صورت گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی کلیه پرستاران شاغل در بخشهای مراقبت ویژه بیمارستانهای آموزشی شهر همدان که بهروش سرشماری 68 نفر بودند، انجام شد. ابتدا توانایی پرستاران در تشخیص درد و تعیین شدت آن در بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری، درمجددا توانایی پرستاران در bps سه حالت استراحت، تغییر وضعیت و ساکشن ترشحات سنجیده شد. بعد از آموزش و به کارگیری مقیاستشخیص درد و تعیین شدت آن در سه حالت ذکر شده مورد سنجش قرارگرفت.? 20 % وپس از مداخله 56 % در هنگام تغییر وضعیت، قبل از مداخله ، 58 / درحالت استراحت 5 (bps یافته ها: قبل از مداخله (بکارگیری مقیاسو پس از مداخله 76 ? و در هنگام ساکشن ترشحات، قبل از مداخله ، 60 ? و پس از مداخله 80 % از پرستارانوجود درد را در بیماران تشخیص. (p < 0/ دادند ( 05در توانایی تشخیص و پایش درد بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری، موثر بوده و تیم مراقبت درمانی bps نتیجه گیری: به کارگیری مقیاسرا قادر میسازد تا از روی علایم رفتاری، در بیمارانی که قادر به بیان درد خود نیستند، به طور قابلتوجهی درد را تشخیص و مدیریت نمایند.