تحلیل بن‌مایه‌های اساطیری «داستان شهریار بابل با شهریارزاده» در مرزبان نامه

اسطوره‌ها به عنوان بینش انسان بدوی در باب انسان و جهان، معمولاً با تغییر شکل در فرهنگ و ادبیات ملت‌ها بازتاب پیدا می کنند. مرزبان نامه‌ از جمله متون ادب فارسی است که می‌توان ردّپای اساطیر و افسانه‌های کهن را در آن مشاهده کرد. در این مقاله بن‌مایه‌های اساطیری «داستان شهریار بابل با شهریارزاده» از مرزبان نامه بررسی شده است. فرض نگارندگان بر این بوده است که این داستان آیین‌ها و مراسم آشناسازی (پاگشایی) را در خود نمودار می سازد. مبتنی بر ایده مذکور و با تحلیل محتوایی داستان، قابل تطبیق بودن این داستان با مراسم آشناسازی اثبات شده است؛ همه اجزا و مراحل مراسم آشناسازی از قبیل انزوا، جداسازی، بردن نوآموز به بیشه (شکارگاه)، آزمون سخت (شکنجه)، بالا رفتن از درخت و ... را می‌توان در داستان مذکور مشاهده کرد. افزون براین عناصر نمادین و کهن الگویی دیگر نیز در متن وجود دارد که در ارتباط با مضمون اصلی (آشناسازی) هستند و بر این اساس تحلیل شده‌اند.