مبانی فلسفی اصلاح دینی از دیدگاه پل‌تیلیش

پل‌تیلیش بی‌تردید یکی از متکلمان تاثیرگذار قرن بیستم به شمار می‌رود. دغدغه اصلی وی آن بود که بین دین و فرهنگ معاصر آشتی برقرار کند. به باور وی دین باید با فرهنگ عصر همبستگی داشته باشد. ‌این همبستگی از طریق پرسش و پاسخ صورت می‌پذیرد. فرهنگ معاصر، سوال‌های بنیادین عصری را به آستانه دین عرضه می‌دارد و دین در قالب نمادهای اصیل خود به سوالات پاسخ می‌دهد. شرط اصلی پاسخگویی دین آن است که مقوله‌های مهم دین بازخوانی شوند. زبان کاملاً سنتی نمی‌تواند به سوالات جدید پاسخ دهد. لذا روش سنتی کارل بارت(barth karl. متکلم سویسی 1986-1886 ) از پاسخگویی به مسایل جدید ناتوان است. در مقابل روش کاملاً اسطوره‌زدایانه و علم‌گرایانه رودلف‌بولتمان(rudelf butman ، متکلم آلمانی 1976-1884 ) نیز رضایت‌بخش نیست. زیرا دین را از محتوای اصیل و غنی خود تهی می‌سازد. در مقابل ‌این دو رویکرد، رهیافت تیلیش قرار دارد که قرایت عصری مفاهیم و مقوله‌های اساسی دینی بر اساس درون‌مایه غنی و سرشار کتاب مقدس را سرلوحه خود قرار می‌دهد. بدون شک بازخوانی ضابطه‌مند مفاهیم دینی از مولّفه‌های مهم اصلاح دینی به شمار می‌رود. در‌ این جستار به مبانی فلسفی اصلاح دینی از نگاه تیلیش پرداخته می‌شود.