تحلیل گستاخگویی فلسفی و گفتمان ضداستبدادی سعدی در باب اول بوستان

تحلیل گفتمان مبحث مشترکی بین زبانشناسی و شاخه های مختلف علوم انسانی و اجتماعی است و تلاش می کند انسجام صورت و مفهوم را در یک متن یا ساحت ارتباطی نشان دهد. متون ادبی از مهمترین محمل های گفتمان هستند. تحلیل گفتمان در آثار ادبی نه تنها در شناخت دقیقتر آثار بلکه در مردم‌شناسی، شناخت ساختارهای ارتباطی و بنمایه‌های اندیشگانی یک جامعه اهمیت دارد. گفتمان «ضداستبدادی» که از پیوست‌های اصطلاح «استبداد» است در متون ادبی و تاریخی فارسی با شاخصه ها، مولفه‌ها و عنوانهای منفاوت قابل پی‌جویی است. تحلیل گفتمان ضداستبدادی بروزهای این گفتمان انتقادی را در یک ساحت نشانه‌شناختی و مطالعۀ میان‌رشته‌ای بررسی می‌نماید. در پژوهش حاضر تحلیل فلسفی میشل فوکو دربارۀ پاریزیا و روش نورمن فرکلاف و تئون وندایک در تحلیل گفتمان مد نظر قرار گرفته است. با توصیف، تبیین و تفسیر ابعاد زبانشناختی، بلاغت وزیباشناسی متن، اثبات شده است که گستاخگویی سعدی در باب اول بوستان بعد فلسفی دارد و مصداق التزام به حقیقت است. همچنین با صورت‌بندی مفاهیم مولفه های مختلف گفتمان ضداستبدادی سعدی در باب اول نشان داده شده است.

analysis of sa’di’s philosophical parrisia and anti-authoritarian discourse in the first chapter of sa’di’s bostan

discourse analysis is a common subject between linguistics and different branches of humanities and social sciences and tries to show the coherence of form and meaning in a text or communication field. literary texts are one of the most important discourse texts. discourse analysis in literary works is of significance not only in more accurate knowing of works but also in anthropology, understanding of communication structures and cogitative foundations of a society. the anti-authoritarian discourse, which is an appendage of the term tyranny can be found in persian literary and historical texts with different characteristics, components and titles. the analysis of anti-authoritarian discourse examines the demonstrations of this critical discourse in a semiotic field and an interdisciplinary study. the present study tries to prove the systematic unity of the components of the first chapter of bustân in saadi’s anti-authoritarian discourse by describing, explaining, interpreting verbal behavior, linguistic usage, rhetorical dimensions, formulation of concepts and components. in the current research, the theories of foucault and the methods of norman fairclough and theo van dyck are used in discourse analysis.