بازتاب عاطفه و اندیشه در تصویرآفرینی‌های شهریار و سیمین بهبهانی

تصویر که بازتابی از عاطفه و اندیشه شاعر و راهی برای محسوس ساختن مافی الضمیر وی است، هنگامی ارزش بلاغی خواهد یافت که در راستای پروراندن اندیشه و عاطفه سراینده قرار گیرد. در کار هر هنرمندی یک ایده‌ی مسلط وجود دارد که در لابه‌لای تصویرها، ساختار و مضمون آثارش حضور دارد. شاعری که اندیشه فردی و خلاقانه دارد، درون‌مایه‌ی منسجمی بر آثارش سایه می‌افکند و این درون‌مایه در کنار عاطفه‌ی فردی شاعر، به خلق کلان تصاویر کمک شایانی می‌کند. در این جستار برآنیم که ارتباط دو سویه‌ی عاطفه و اندیشه رادر غزل شهریار و سیمین بهبهانی بر محور تصاویر زبانی و خیالی نشان دهیم. با بررسی غزلیات سیمین بهبهانی و شهریار در یافتیم که در ورای همه تصویرها و صورت‌ها، درون‌مایه‌ی ثابتی که رهبری کلیه ساخت‌ها و تصاویر ذهنی شهریار را بر عهده دارد، عشق فردی است که انتظار و فراق را به نمایش می‌گذارد و اندیشه مسلط بر اندیشه سیمین، مسائل اجتماعی و عشق و اندوهِ حاصل از آن است که شاعر از عشق و عاطفه فردی فاصله می‌گیرد و به عشق اجتماعی روی می‌آورد و دغدغه‌ی او تصویر مسائل مردم و غم و اندوه آنهاست.

Representation of emotion and thought in Shahriar and Simin Behbahani’s portraits

An image that reflects the emotions and thoughts of the poet and a way to sensitize his inner life, while a rhetorical value is found, that it will be in the direction of cultivating the thoughts and emotions of the creator. In the work of each artist, there is a dominant idea that is present in the abundance of images, the structure and theme of his works. A poet who has an individual and creative thought shines a coherent theme on his work, and this theme, along with the poet’s individual emotion, makes a great contribution to the creation of enormous images. In this essay, we will show the twoway relationship of emotion and thought in Ghazal Shahriar and Simin Behbahani on the axis of linguistic and imaginary images.By studying the sonnets of Simin Behbahani and Shahriar, we find that beyond all the images and faces, the constant theme that leads all Shahryar’s mental structures and images, Love is the person who is expecting and parting, and the dominant thought is on the thoughts of Simin, the social issues and the love and grief resulting from it, that the poet leaves the love and affection of a person and brings about social love, and his concern is the image of people’s problems and sadness.