بررسی عناصر پیرامتنی نفحات الانس جامی

هر متن به وسیلۀ پیرامتن‌ها با ذهن مخاطب و جهان بیرون ارتباط برقرار می‌کند. نفحات‌الانس ازجمله آثار منثور جامی است که قابلیت بررسی پیرامتنی را داراست. در پژوهش حاضر پیرامتن‌های نفحات‌الانس شناسایی و مطابق با نظریۀ ژنت به دو دسته تقسیم و بررسی‌ گردید. عناصر درونی و بیرونی پیرامتن در نفحات‌الانس به شکلی متناسب و سازوار با متن اصلی شکل‌گرفته‌اند. هریک از این پیرامتن‌ها با ارائۀ اطلاعاتی دربارۀ متن اصلی، از طرفی فهم و دریافت مخاطب را عمق می‌بخشند و از سوی دیگر مخاطب را در چگونگی استفاده از این اثر راهنمایی می‌کنند. این عناصر از جانب اشخاص گوناگون اعم از مولف، کاتب، ناشر، مصحح و دیگر منتقدان، پژوهشگران و نویسندگان خلق شده‌اند که از میان این‌همه، مولف و مصحح نقشی بسزا در خوانش متن این کتاب داشته‌اند. دیگر پیرامتن‌ها نیز که به‌وسیلۀ منتقدان، محققان و نویسندگان در قوالب گوناگون عرضه شده است امکان ارتباط بیشتر با متن و نقد و تبلیغ آن را فراهم نموده است. بیشترین و مهم‌ترین پیرامتن‌های بیرونی نفحات‌الانس به زمان نزدیک به تالیف این کتاب بازمی‌گردد.

Survey the paratextual elements of Jami’s Nafahat ol-ons

Any text linkes to the mind of the audience and the world by paratextualites. Nafahat olons is including Jami’s prose works which has the ability to be survey paratextuality. In this research, Nafahat olons’s paratextualites were identified and divided into two categories according to the genette’s theory and investigated. The outer and inner elements of paratextualite in Nafahat olons have been formed proportionally and fit with main text. On one side, each of these paratextualites deep down the audience’s understanding and realizing and on the other side guide the audience how to use this work. Different people have created this elements, including author, scribe, publisher, editor and andandother critics, researchers and writers that of all these, author and editor have a great role in thetext readings. Also critics, researchers and writers have presented other paratextualites in various formats, have provided the possible of more communication with the text and its advertising and criticism. The maximum number and most important outer paratextualites of Nafahat olons related to the time that this book was written.