رابطه اعتماد اجتماعی با توسعه محله ای (مطالعه موردی: محله فهادان شهر یزد)

محله را می‌توان یکی از مهم‌ترین بازوهای رشد و توسعه شهرها دانست چراکه نمی‌توان شهرهایی توسعه‌یافته داشت، درحالی‌که محلات توسعه‌یافته نباشند. ازاین‌ رو شناخت عمیق‌تر نظام توسعه محلات، و پر کردن شکاف موجود(عدم توجه به سطوح پایین‌تر نظام شهری) می‌تواند به درک درست برنامه‌ریزان در اتخاذ تصمیمات درست منتهی شود. از سویی اعتماد اجتماعی موضوعی حیاتی برای جوامع انسانی است،که ارتباطی اساسی با نظام توسعه محله‌ای دارد. از این رو پژوهش حاضر قصد دارد تا به بررسی رابطه اعتماد اجتماعی با توسعه محله‌ای در محله فهادان شهر یزد بپردازد. روش‌شناسی این پژوهش ازنظر هدف از نوع کاربردی توسعه‌ای و ازنظر ماهیت و روش، توصیفی تحلیلی می‌باشد. و حجم نمونه در پژوهش حاضر از طریق نمونه گیری احتمالی طبقه بندی شده 365 نمونه انتخاب شده است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه است، که یافته‌های حاصل از پرسشنامه در نرم‌افزار spss و amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان می دهد که ارتباط مستقیم و معناداری بین اعتماد اجتماعی و توسعه محله‌ای وجود دارد. ابعاد مختلف اعتماد اجتماعی، 30 درصد واریانس توسعه محله‌ای را تبیین می‌کند. همچنین به ترتیب ضرایب بتای استاندارد شده در متغیرهای اعتماد نهادی با ضریب (307/0=β)، اعتماد بین شخصی با ضریب (185/0=β) ، اعتماد تعمیم یافته با ضریب بتای(158/0=β) و اعتماد اعتماد به محیط با ضریب بتای(103/0=β)، بیشترین سهم را در تبیین توسعه محله‌ای دارند. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان می‌دهد که با افزایش اعتماد اجتماعی، مولفه‌های توسعه محله نیز افزایش می‌باید.