سنجش و تدوین راهبردهای مناسب ارتقای ظرفیت نهادی منطقه‌ای (نمونه موردی: شهرستان‌های بوکان و ارومیه)

برخورد با چالش?های عمده‌ای که در حال حاضر بسیاری از مناطق و سطوح محلی ایران با آن مواجه هستند، مستلزم دادن نقش هر بیشتر به نهادهای محلی و ارتقای ظرفیت? آنهاست. بنابراین این مقاله به دنبال سنجش ظرفیت نهادی در سطح مناطق مطالعاتی جهت مشخص شدن وضعیت ظرفیت نهادی آنها و نیز پاسخ گویی به این سوال اساسی است که راهبردهای مناسب برای ارتقا و افزایش ظرفیت نهادی در سطح مناطق مطالعاتی کدامند؟ برای دستیابی به هدف و پاسخ به سوال تحقیق، نخست با استفاده از روش پیمایشی ظرفیت نهادی منطقه‌ای در سطح مناطق مطالعاتی مورد سنجش قرار گرفته و سپس از طریق چارچوب برنامه‌ریزی راهبردی، راهبردهای مناسب برای ارتقای ظرفیت نهادی در سطح مناطق مورد مطالعه تدوین شده است. نتایج سنجش ظرفیت نهادی در سطح مناطق مورد مطالعه ، ظرفیت نهادی پایینی را در شهرستان بوکان به نمایش می?گذارد (میانگین 46/2 از 5). این میزان برای شهرستان ارومیه در حد متوسط می?باشد (04/3 از 5). همچنین نتایج تدوین راهبردهای ارتقای ظرفیت نهادی بر اساس روش انتخابی نشان داد که راهبردهای مناسب و اصلی شامل راهبردهایی با مضمون تدوین و ایجاد سازوکارهای قانونی روابط بین نهادها، بهبود محیط و ترتیبات قانونی لازم و مناسب برای ایفای نقش نهادها، فراهم نمودن بسترهای لازم برای افزایش تناسب قوانین و مقررات سطوح بالاتر (اعم از ملی و استانی) با سطح منطقه، تقویت نقش کارگروه?ها و شوراهای تخصصی، واگذاری بیشتر امور محلی به نهادهای محلی، ایجاد زمینه?های قانونی برای حضور نهادهای موجود در سطح منطقه در فرایندهای اداره منطقه که در قالب کارگروه?ها، کمیته?ها و شوراهای تخصصی نمود یافته است، بهبود وضعیت دسترسی نهادها به منابع دانش و یادگیری و کسب دیدگاه?ها و خواسته?های مردم و همچنین افزایش حضور و نقش?آفرینی نهادهای نماینده بخش خصوصی و سرانجام ارتقا توانایی درونی نهادها (به ویژه از لحاظ منابع مالی در شهرستان بوکان و به خصوص در ارتباط با نهادهای دولتی) می‌باشد.