عوامل اجتماعی- فرهنگی موثر بر گرایش شهروندان به ورزش همگانی (مطالعه موردی: شهر کرمان)

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی عوامل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی موثر بر گرایش شهروندان شهر کرمان به ورزش همگانی است. چارچوب نظری تحقیق براساس تلفیق نظریات گافمن، گیدنز، بوردیو و بلوخ است که مفهوم جدیدی را به‌نام سبک زندگی ورزش محور مطرح کرده و از طرف دیگر متغیرهایی از جمله سرمایه اجتماعی ورزش محور، سرمایه اقتصادی ورزش محور و سرمایه فرهنگی ورزش محور را تعریف می‌کند. روش تحقیق کمی- پیمایشی و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه است. نمونه تحقیق برابر با 400 نفر و جامعه آماری تحقیق جمعیت 15 ساله شهر کرمان را در سال 1390 شامل می‌شود. تحقیق با استفاده از روش نمونه‌گیری تلفیقی خوشه‌ای و طبقه‌بندی شده در مناطق پنج‌گانه شهر کرمان و تحلیل متغیرها با استفاده از نرم افزارamos 17، و در قالب مدل مسیر که پس از اصلاحات، برازش یافته صورت پذیرفته است. نتایج تحلیل مسیر نشان می‌دهد که متغیرهای تصور شخص از بدن، مصرف رسانه‌ای و سرمایه فرهنگی ورزش محور تاثیر مستقیم و به ترتیب در حدود 13/0، 20/0 و16/0 را بر گرایش شهروندان به ورزش همگانی داشته‌اند و متغیرهای سرمایه اقتصادی ورزش محور، سرمایه اجتماعی ورزش‌محور، تنها و از راه سرمایه فرهنگی ورزش محور، تاثیری غیرمستقیم بر گرایش شهروندان به ورزش داشته‌اند.