ارزیابی و تحلیل توان گرادیان شوری در مصب رودخانه اروند بر پایه روش الکترودیالیز معکوس

امروزه توان الکتریکی حاصل از گرادیان (یا شیب) شوری به‌عنوان یکی دیگر از منابع انرژی تجدیدپذیر به‌شمار می‌رود. این انرژی را می‌توان از اختلاط دو نوع آب با غلظت‌های نمک متفاوت به‌دست آورد. در مصب یک رودخانه، آب شیرین با آب دریا به‌طور طبیعی و بدون هیچ مانعی با یکدیگر مخلوط می‌شوند. یکی از روش‌های کاربردی و مناسب برای کنترل این اختلاط بدون مانع و استحصال انرژی از آن، روش الکترودیالیز معکوس است. رودخانه اروند در مرز ایران و عراق، یکی از رودخانه‌های آب شیرین است که در نهایت، به خلیج فارس منتهی می‌شود. در این تحقیق، با استفاده از پارامترهای فیزیکی اندازه‌گیری‌شده در سه ایستگاه هیدرومتری، میزان شوری آب این رودخانه بررسی می‌شود؛ سپس با مقایسه آن با میزان شوری آب خلیج فارس، انرژی الکتریکی دست‌یافتنی از آن، به‌صورت تیوری مورد تحلیل و ارزیابی قرار می‌گیرد.