روش نوین قیمت‌گذاری هزینۀ نهایی بلندمدت برای جبران کمبود درآمد شبکۀ انتقال در سیستم قدرت تجدید ساختارشده

رویکردهای افزایشی و نهایی، دو رویکرد متفاوت در قیمت گذاری شبکه های انتقال و توزیع انرژی است. تفاوت اصلی این دو روش در نحوۀ محاسبۀ هزینۀ استفاده از شبکه است. در رویکرد اول، از شبیه سازی و در رویکرد دوم، از روش های تحلیل حساسیت برای تعیین هزینه استفاده می شود. در این مقاله، یک روش نوین با رویکرد نهایی بر مبنای روش های تحلیلی که بتواند اثر هزینه های بلندمدت را نسبت به تزریق توان در باس ها نشان دهد، معرفی می گردد. تحلیل حساسیت شامل سه مشتق جزئی است که عبارت اند از: 1. حساسیت پخش توان خطوط شبکه در اثر افزایش تزریق توان در باس ها، 2. حساسیت زمان توسعۀ شبکه برحسب تغییر توان خطوط شبکه، 3. حساسیت ارزش فعلی تقویت شبکه برحسب زمان توسعۀ شبکه. یک شبکۀ توزیع عملی که قسمتی از شبکۀ انتقال است، برای نشان دادن اصول تئوری و عملی روش پیشنهادی مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج رویکرد های افزایشی و نهایی در شرایط مختلف سیستم مقایسه می شوند. نتایج نشان می دهند که قیمت های به دست آمده از روش پیشنهادی، نه تنها هزینه های توسعۀ آیندۀ شبکه را دربرمی گیرد بلکه به فاصلۀ بین تولید و مصرف نیز بستگی دارد. همچنین روش پیشنهادی عواملی را که در تعرفه های شبکه تاثیرگذارند، نشان خواهد داد.