روش‌شناسی قرآنی سرّ الاِسراء در استنباط آموزه‌ های عرفانی و اخلاقی ماثور

قرآن کریم در جایگاه رهبر تفکر اسلامی، مهم‌ترین منبع در استخراج آموزه‌های اسلامی از جمله تعالیم عرفانی و اخلاقی است؛ اما متاسفانه در کاربست‌های نظریات عرفانی و اخلاقی کمتر حضور دارد و در بسیاری از تفاسیر معنوی موجود از قرآن کریم نیز تفسیرهایی غیر روشمند و در نتیجه نادرست ارائه شده است. این نوشتار از نوع توصیفی ـ تحلیلی است که با تلفیقی از روش‌های تحلیل مستندشناختی، تحلیل محتوا و روش کتابخانه‌ای، روش‌ها و رهاوردهای کتاب «سرّ الاِسراء» تالیف استاد عرفان و اخلاق معاصر، آیةاللّٰه سعادت‌پرور را به عنوان یک متن عرفانی و اخلاقیِ روشمند مطالعه کرده است. هدف این تحقیق، کشف روش‌های مٶلف در تفسیر آموزه‌های عرفانی و اخلاقی ماثور با محوریت قرآن کریم است. یافته‌های پژوهۀ فرارو عبارت‌اند از: لزوم فحص گسترده از کل قرآن برای استخراج هر آموزۀ عرفانی و اخلاقی و بیان مبانی این فحص، کارکرد قرآن کریم در اعتبارسنجی سند روایات عرفانی و اخلاقی، راهبردسازی قرآن کریم در تفسیر روایات عرفانی و اخلاقیِ دارای اختلاف و نیز لزوم استفاده از قواعد ادبی و قوانین علم اصول استنباط در استنباط آموزه‌های عرفانی و اخلاقی.