تحلیل انتقادی شبهات کتاب «نگاهی نقادانه به مبانی نظری نبوت» پیرامون زبان قرآن

در سال‌های اخیر، برخی نویسندگان دگراندیش از جمله نویسنده کتاب نگاهی نقادانه به مبانی نظری نبوت، با ادبیاتی رادیکال و بنیادی به ارائه سوالاتی انتقادی و شبهاتی نوین پیرامون مباحث زبان قرآن کریم پرداخته‌اند. این مقاله با اتخاذ رویکرد تحلیلی انتقادی، علاوه بر دفع شبهات زبان قرآنی مستشکل، لایه‌های پنهان ابعاد ماهوی زبان قرآنی را نیز آشکار می‌سازد. این شبهات را می‌توان در سه محور مجزا از هم ارزیابی کرد. در بخش نخست به مباحثی چون «خلط میان زبان لغوی و فرهنگی قرآن»، «عدم مرزبندی میان مخاطبان نخستین و مخاطبان سده‌های پسین»، «زمان و مکان نزول به‌مثابه ظرف پیام الهی»، «تناسب میان زبان رسولان و پیام‌های فراقومی آنان»، «فرستادن رسولان الهی برای تمامی اقوام» و «توامان بودن تحدی با عربیت قرآن و امکان بهره‌جویی از ترجمه آن» بایستی توجه کرد. پاسخ‌های تفصیلیِ بخش دوم نیز ذیل عناوین «عدم امکان بهره‌مندی از ترجمه قرآن برای همگان»، «تنافی نداشتن نارسایی ترجمه‌ها با درک اعجاز قرآنی» و «زمان‌بر بودن آموزش و فراگیری زبان عربی قرآن» قابل بازجستن است. در محور پایانی هم به پاسخ‌هایی چون «امکان تخصیص‌پذیری قواعد عام»، «تناسب معجزه با فنون پیشرفته زمان» و «نسبی بودن مقایسه زبان‌ها» بسنده نموده‌ایم.

critical analysis of the misgivings of the book “a critical review of the theoretical fundamentals of prophecy” on the language of the quran

“gender hierarchy” means depicting superiority for one of the two sexes, female or male. the existence of gender hierarchy in the noble quran and the way of the mufassirūn (arabic: مفسِّرون, an author of a tafsīr) interacting with verses that contain the content of “gender hierarchy” has always been a topic of discussion among mufassirūn. karen bauer is a non-muslim thinker who, in her book “gender hierarchy in the qurʾān: medieval interpretations, modern responses” focuses on three topics of “legal testimony,” “marriage,” and “human creation,” by taking a “diachrony approach,” has analyzed the tafsīr (arabic: تفسیر, quranic exegesis) tradition of muslims of the middle to modern centuries in the tafsīr of verses regarding the gender hierarchy. bauer has divided mufassirūn into two categories: middle (second to twelfth century) and modern (mid-thirteenth century to the present). she believes that medieval scholars have considered the gender hierarchy in the noble quran as an obvious fact, but modern scholars have reviewed such verses. in bauer’s view, early modern scholars believed that the noble quran was meaningful in its essence, unlike postmodern scholars who consider the text to be meaningless and in need of tafsīr. bauer considers the involvement of empirical achievements in the studies of tafsīr to be exclusively for modern mufassirūn, as well as the application of rational reasoning in modern interpretations is more prominent. modern scholars, unlike those of the middle centuries, have had a special view on social issues of their time, such as women’s rights. the holy quran, the prophet’s aḥādīth and the jurisprudential school of the tafsīr of mufassirūn are constant sources that mufassirūn used in the tafsīr, but some sources had a special place in different periods, for example, earlier tafāsīr gave more credibility to early references, classical tafāsīr to the prophet’s aḥādīth, and modern tafāsīr gave more credibility to rational arguments (reasoning) and scientific theories.