|
|
بررسی زبانشناختی تناسب آیات بر پایه اصل همکاری گرایس
|
|
|
|
|
نویسنده
|
سعیدی غلامعباس
|
منبع
|
آموزه هاي قرآني - 1391 - دوره : 0 - شماره : 15 - صفحه:173 -192
|
چکیده
|
معاندان و کژاندیشان از همان زمان پیامبر? بحث عدم تناسب و نبودِ انسجام بین آیات قرآن کریم را مطرح کردهاند. در دورههای اخیر نیز، خاورشناسان مغرض به این امر پرداخته و سعی کردهاند به پندار باطل خویش، بلاغت کلام وحی را خدشهدار کنند. اصل همکاری، از نظریههای مطرح زبانشناسی، به ویژه در زیرشاخههای واکاوی متن و منظورشناسی است که از سوی گرایس، فیلسوف ـ زبانشناس معروف، پیشنهاد شده است. این نظریه، برای واکاوی متن و بررسی چگونگی پیامگزاری، پیامگیری، تولید و دریافت معانی ضمنی متن و نیز برای بررسی و نشان دادن وجوه ادبی متن تا کنون کارایی بسیار بالایی داشته است. این مقاله با بهرهگیری از اصل همکاری گرایس، به تناسب آیات قرآن دقت نظر داشته و سعی کرده است برای تناسبگریزی ظاهری آیات، توجیهی زبانشناختی و بلاغی ارایه دهد.
|
کلیدواژه
|
قرآن کریم ,تناسب آیات ,اصل همکاری گرایس ,معنای ضمنی ,خاورشناسان ,The Holy Quran ,Verses proportion ,Grice ,Principle of collaboration ,Implicit meaning ,Orientalists ,القرآن الکریم ,الآیات ,جرایص ,مبدا التعاون ,المعنی الضمنیّ
|
آدرس
|
دانشگاه علوم اسلامی رضوی, استادیار, ایران
|
پست الکترونیکی
|
gholamabbassaeedi@chmail.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|