>
Fa   |   Ar   |   En
   توسعه معنایی دعا در قرآن  
   
نویسنده پرچم اعظم ,ابوترابیان مستانه
منبع آموزه هاي قرآني - 1391 - دوره : 0 - شماره : 15 - صفحه:47 -72
چکیده    این نوشتار در صدد تبیین جایگاه معنایی «دعا» در قرآن به شیوه معناشناسی توصیفی است. معناشناسی توصیفی، ارتباط واژه دعا را با کلمات مرتبط با آن در قرآن بررسی می‌کند. در کاربرد وحیانی، واژه‌هایی مانند: طلب، ندا، استغاثه، تضرع، عبادت، استغفار و... با دعا ارتباط معنایی دارند. از نتایج مهم ترسیم میدانهای معنایی دعا، آشکار شدن پیوند معناییِ عمیقِ دعا با سایر واژه‌های مرتبط با آن در قرآن است. این پیوندها باعث شده تا این واژه کاملاً تحت تاثیر کلمات مجاور و نظام معنایی مستقر در آن قرار گیرد. در این مقاله با بررسی این پیوندها و روشن شدن توسعه معنایی دعا، به روند تکاملی انسان بر حسب مراتب او، به عنوان رهیافت معناشناسی پرداخته می‌شود.
کلیدواژه قرآن ,توسعه معنایی ,میدان معناشناسی ,دعا ,رابطه همنشینی ,رابطه جانشینی ,The Quran ,The semantic development ,Semantic field ,Prayer ,Companion relationship ,Substitution relationship ,القرآن ,الاتّساع المعنویّ ,میدان علم دلاله الالفاظ ,الدعا ,علاقه التجاور ,علاقه التبادل
آدرس دانشگاه اصفهان, دانشیار, ایران, ندارد, ایران
پست الکترونیکی m_abotorabian@yahoo.com
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved