نگاهی تطبیقی به کارکرد اکثریت در دموکراسی و کتاب و سنّت

اهمّیت بحث جایگاه اکثریت از آن روست که امروزه بسیاری از نظامهای سیاسی جهان از عنوان دموکراسی که بر پایه خواست اکثریت استوار است، برای کسب مشروعیّت سود می‌برند. اکنون تب دموکراسی آن‌چنان تنور سیاست جهانی را گرم نموده که به گفته دیوید هِلد: «تقریباً همه کس از چپ و راست و میانه، مدّعی پیروی از اصول دموکراسی است و همه اقسام رژیمهای سیاسی در سراسر جهان نام خود را دموکراسی می‌گذارند؛ هرچند میان گفتار و کردار ممکن است تفاوتهای عظیم باشد» (فولادوند، 1377: 363). اندیشه نظام دموکراسی می‌تواند در سنجش با اصول و مبانی وحی، از زوایای گوناگون مورد بررسی قرار گیرد؛ از جمله پایه‌های محوری این نظام، مسیله اراده اکثریت و توده مردمی است که مبنای مشروعیت آن تلقّی می‌شود. از این رو، در این نوشتار، نخست نگاهی فشرده و گذرا به جایگاه اکثریت در دموکراسی صورت گرفته و سپس قلمرو و جایگاه آن در اسلام دنبال شده است.