ساختار درونی روشمند آیات قرآن

ساختارمندی درونی آیات قرآن که یکی از چهار وجه ساختارمندی درونی قرآن به شمار می‌رود، از ارکان باورمندی به برخورداری قرآن از حقیقتی فراتر از ظاهر آن به شمار می‌رود که افزون بر تاثیرگذاری بر اثبات اعجاز قرآن و نقد شبهات برخی از خاورشناسان مبنی بر گسست آیات، در نوع تعامل با آیات در فرایند تفسیر نقش‌آفرینی می‌کند. از این رو مبحث «مناسبت میان آیات» در علوم قرآنی و تفسیر به ویژه در دوران معاصر مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله ضمن بررسی مفهوم و اقسام ساختارمندی قرآن و تبیین دستاوردهای آن، دیدگاه شماری از صاحب‌نظران را در این زمینه بررسی کرده و به صورت میدانی وجود ساختارمندی میان شش آیه را مورد واکاوی قرار داده است.