قرآن و زبان نمادین

این مقاله نخست به مفهوم‌شناسی زبان قرآن و تاریخچه آن و معنای نماد و سمبل و رمز می‌پردازد. سپس سه رویکرد اساسی در نمادانگاری قرآن را بیان و بررسی می‌کند. نخست رویکرد نمادانگاری به معنای عام که کل قرآن را اشارات رمزآلود می‌داند معرفی و نقد کرده، سپس نمادانگاری به معنای خاص در مورد صفات خدا را از قول پل تیلیش بیان و نقد می‌کند و در پایان نمادانگاری به معنای اخص را از قول شهید مطهری مطرح کرده که همان اشارات اخلاق و عرفانی در برخی گزاره‌های قرآنی همراه با حفظ خصوصیت معرفت‌بخشی آنهاست و در پایان به تفاوت نماد و تمثیل اشاره می‌شود.