درآمدی بر برخی از مهم‌ترین روش‌های قرآن‌پژوهیِ مستشرقان (با تاکید بر حوزه ایالات متحده آمریکا)

بررسی روش‌های مورد استفادۀ قرآن‌پژوهان غیر مسلمان یا به اصطلاح مستشرقانِ قرآن‌پژوه، از جدیدترین موضوعات درخور توجه در مطالعات قرآنی است. در این تحقیق تلاش شده تا برخی از مهم‌ترین روش‌های قرآن‌پژوهی مستشرقان، هرچند به صورت مختصر، کشف، تبیین و تحلیل شود. روش‌های قرآن‌پژوهی مستشرقان، ضمن تاثیرپذیری از پارادایم‌های فکری علمیِ رایج در غرب و نقد کتاب مقدس، متنوع است که مهم‌ترین آن‌ها، یعنی روش نقد متنی و روش نقد ادبی، از زیر روش‌های نقد تاریخی به معنای عام آن، روش نقد پدیدارشناسانه و روش نقد تطبیقی مدّنظر این تحقیق است. برونداد آن نیز این بوده که این روش‌ها غالباً همان نگاه عهدینی را بدون توجه به تفاوت‌های ماهوی و زمینه‌ای قرآنِ وحیانی با متون عهدینِ تحریف‌شده، به قرآن کریم داشته‌اند و قرآن را به مثابۀ متنی بشری تلقی کرده و روش‌های سازگار با جهان‌بینی مادی و خاصِ متون بشری را بر آن تحمیل کرده‌اند.

An Introduction to Some of the Most Important Qur’anic Researching Methods of Orientalists (Emphasis on the United States)

The study of the methods used by nonMuslim Quran researchers or socalled Quran researcher orientalists is one of the latest topics of interest in Quranic studies. In this research, an attempt has been made to discover, explain and analyze some of the most important methods of Orientalist Qur’anic research, albeit briefly. Orientalist methods of Qur’anic research, while being influenced by the common intellectualscientific paradigms in the West and biblical criticism, are diverse, the most important of which are the method of textual criticism and the method of literary criticism is intended. The result is that these methods often have the same Testamentary view, regardless of the essential differences and context of the revelatory Qur’an with the texts of the distorted Testaments and they have imposed methods compatible with the material (physical) and specific worldviews of human texts.