effectiveness of “marital skills training for mastectomy women” in improving marital satisfaction of husbands

One of the health issues related to patients suffering from cancer is paying attention to mental health of the patients and their families. this research was carried out to determine the effect of teaching marital life skills for mastectomy women in the increase of marital satisfaction of this group of patients as well as its direct effect on their spouses’ satisfaction. this was a quasi-experimental research designed as pretest/posttest with random assignment and control group. 22 women suffering from breast cancer, undergoing mastectomy, treated by radiotherapy and having marital satisfaction lower than the moderate level based on the short form (40-question) of the enrich (evaluation and nurturing relationship issues, communication and happiness) questionnaire were selected via purposive sampling and divided into experimental and control groups using random assignment. the pretest was carried out on experimental and control groups and the husbands. the intervention was performed during 12 didactic sessions, two a week, for women of the experimental group in the absence of their husbands. results indicated that the mean score of marital satisfaction in mastectomy women and their husbands in the experimental group was higher than that of the control group, and the difference was statistically significant. in conclusion, the combined intervention method used in this research was effective in increasing marital satisfaction of mastectomy women, and had also a positive effect on their husbands’ marital satisfaction.

اثربخشی "آموزش مهارت‌های زناشویی برای زنان ماستکتومی شده" بر افزایش رضامندی زناشویی همسران: ارزیابی سیستمی تاثیر عدم مشارکت مستقیم شوهران در برنامه

چکیده:یکی از حوزه& های سلامت در بیماران سرطانی توجه به سلامت روان بیماران و خانواده& ی آنها می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت& های زندگی زناشویی برای زنان ماستکتومی شده بر افزایش رضامندی زناشویی این گروه از بیماران و نیز تاثیر غیرمستقیم آن بر رضامندی همسرانشان انجام گرفته است. روش این پژوهش نیمه آزمایشی(پیشپس آزمون با گمارش تصادفی و گروه گواه) می& باشد. 22 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان ماستکتومی شده در بیمارستان امام حسین(ع) تهران که در حال پرتو درمانی بوده و رضامندی زناشوئی آنها بر اساس پرسشنامه& ی کوتاه شده انریچ40 سوالی از متوسط پایین& تر بود، از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و با استفاده از گمارش تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. پیش& آزمون در مورد هر دو گروه(آزمایش و گواه) و شوهرانشان انجام گرفت و مداخله& بصورت دوازده جلسه& ی آموزشی هفته& ای دوبار برای زنان گروه آزمایش بدون حضور همسران برگزار و در انتها پس آزمون برای هر دو گروه و شوهرانشان اجرا شد. سپس داده& ها با هدف تهیه جداول توصیفی و نیز شاخص& های تحلیل واریانس و کواریانس با استفاده از بسته آماری SPSS18 پردازش شد. نتایج نشان داده که میانگین رضامندی زناشویی زنان ماستکتومی شده و همسرانشان در گروه آزمایش بیشتر از میانگین گروه گواه بوده و تفاوت& ها از لحاظ آماری ( P<0/05وP<0/01) معنادار است. در نتیجه شیوه& ی مداخله تلفیقی مورد استفاده در این پژوهش بر افزایش رضامندی زناشوئی زنان ماستکتومی شده موثر بوده و بر رضایتمندی زناشوئی همسرانشان نیز تاثیر مثبت داشته است.