the relations among well-being outcomes and motives, religiosity, and personality factors in malaysian muslim university students

A major focus of attention in psychology has been on the consequences and determinants of well-being. religiosity and personality have both been shown to predict well-being and mental health, but the two predictors have not often been investigated together. the relations among well-being outcomes and motives, religiosity, and personality factors were investigated in a malay muslim context. 255 volunteer university students completed satisfaction with life scale, subjective happiness scale, rosenberg’s self-esteem scale, hedonic and eudaimonic motives for activities, religious orientation scale-revised, gratitude toward god questionnaire, and the 60-item honesty–humility, emotionality, extraversion, agreeableness, conscientiousness, openness personality inventory-revised. the data were analyzed using the statistics such as partial correlation, and hierarchical regression. results showed that religiosity measures were associated with higher levels of honesty–humility, conscientiousness, agreeableness, happiness, life satisfaction, self-esteem, and a eudaimonic way of living. religiosity had null or weak relationships with well-being outcomes and motives, beyond broad personality factors. religiosity and honesty-humility may be relatively more important for eudaimonia than for hedonia.

روابط میان پیامدها و انگیزه‌های بهزیستی، دینداری، و عامل‌های شخصیت در دانشجویان مسلمان مالزیائی

یکی از کانون‌های توجه در روان‌شناسی، تعیین نتایج و تعیین‌کننده‌های بهزیستی است. نشان داده شده است که هم دین هم شخصیت، بهزیستی و سلامت روانی را پیش بینی می‌کنند، اما این دو پیش‌بینی کننده همزمان کمتر بررسی شده‌اند. روابط میان پیامدها و انگیزه‌های بهزیستی، دینداری، و عامل‌های شخصیت در بافتی از مسلمانان مالزیائی مطالعه شد. در این مطالعه مقطعی، 255 دانشجوی داوطلب به این مقیاس‌ها پاسخ دادند: مقیاس رضایت از زندگی، مقیاس شادی فاعلی، مقیاس حرمت خود روزنبرگ، انگیز‌ه‌های لذت گرایانه و فضیلت گرایانه برای فعالیت‌ها، مقیاس تجدید نظر شده جهت‌گیری دینی، پرسشنامه قدردانی نسبت به خدا، و پرسشنامه 60 گویه‌ای شخصیت هگزاکو. داده‌ها با آماره‌های توصیفی و استنباطی نظیر همبستگی سهمی و رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شد. نتایج نشان داد که مقیاس‌های دینداری با سطوح بالای صداقتفروتنی، وظیفه شناسی، همسازی، شادی، رضایت از زندگی، حرمت خود، و شیوه زندگی فضیلت گرایانه همایند بود. پس از کنترل عامل‌های شخصیت، رابطه دینداری با پیامدها و انگیزه‌های بهزیستی غیرمعنادار یا ضعیف شد. این مطلب پیشنهاد شد که اهمیت دینداری و صداقتفروتنی برای فضیلت‌گرائی نسبتا بیش از اهمیت آن‌ها برای لذت گرائی است.